Przemieszczająca się po oceanie fala tsunami nie niesie ze sobą osadów, natomiast cały zdeponowany materiał w strefie wybrzeża pochodzi z przybrzeża, plaży i lądu. Dlatego też osady tsunami mogą być bardzo różne w zależności od tego, jaki materiał jest dostępny dla fali. Ponadto na skład osadów po tsunami wpływa wiele innych czynników, np. ukształtowanie terenu, typ roślinności oraz rodzaj i ilość powstających fal, wpływających na zróżnicowanie procesów sedymentacyjnych.

Tsunami jest falą, a właściwie serią fal spowodowanych erupcją podwodnego wulkanu lub wstrząsem sejsmicznym na dnie oceanu. Na otwartym oceanie fale tsunami są zwykle bardzo długie i poruszają się z prędkością kilkuset km/h. Powstając w pobliżu wybrzeży, ulegają spiętrzeniu do kilku metrów, choć znane są fale o wysokości ponad 300 m1. Do najbardziej znanych należą fale z basenu Pacyfiku, gdzie najczęściej dochodzi do płytkich trzęsień ziemi, powodowanych występowaniem tam granic zbieżnych płyt litosfery (stref subdukcji)2.
26 grudnia 2004 r. o godzinie 00:58 (UT) miało miejsce silne trzęsienie ziemi o magnitudzie MS = 9, z epicentrum położonym na zachód od północnych wybrzeży Sumatry. W wyniku trzęsienia ziemi i postępującego po nim powstawania osuwisk podmorskich powstała fala tsunami, która z niszczycielską siłą uderzyła w wybrzeża Indonezji, Tajlandii, Sri Lanki i Indii, otaczające Ocean Indyjski. Wysokość fali w miejscach najbardziej nią dotkniętych przekraczał...