Koncepcje sprawiedliwości i równości są podstawą budowania systemów społecznych i politycznych w krajach o tzw. społecznej gospodarce rynkowej. W Polsce konstytucyjną normą jest równe traktowanie obywateli w dostępie do dóbr i usług. Dostęp ten zależy m.in. od czynników przestrzennych.

Podstawowa zasada sprawiedliwości głosi, że każda osoba ma mieć równe prawo do jak najszerszej podstawowej wolności, możliwej do pogodzenia z podobną wolnością dla innych. Przestrzeń warunkuje byt, gdyż określa dostęp do czynników niezbędnych do życia. Może go wspierać lub ograniczać, a tym samym wpływać na zakres wolności obywatela. Podstawowym prawem obywatela jest więc prawo do swobodnego korzystania z przestrzeni. Ponieważ przestrzeń bywa zawłaszczana przez właścicieli i innych użytkowników, to dobra nie są równo dostępne.

Niedookreślona kategoria

Korzystanie z wielu dóbr publicznych jest uzależnione od organizacji dostępu do miejsc ich konsumpcji oraz kanałów dystrybucji. Zapewnienie sprawiedliwego dostępu i konsumpcji dóbr wspólnie użytkowanych i ważnych z punktu widzenia zasad sprawiedliwości społecznej zależy w dużym stopniu od stanu zagospodarowania przestrzeni.

Z koncepcją sprawiedliwego dostępu do dóbr i usług nierozerwalnie łączy się pojęcie interesu publicznego. Kategoria ta stanowi podstawę do budowania systemów regulacyjnych i interwencyjnych, a także systemu planowania przestrzennego. Trudność prakty...