Nie ma w środowisku urbanistów, architektów i włodarzy miast uzgodnionego pojęcia ?centrum miasta?. Nieznany jest nam stan docelowy miasta, zwłaszcza jeśli mówimy o mieście jako kategorii społecznej czy ekonomicznej ? pewnym konstrukcie cywilizacyjnym, związanym z ewolucją człowieka. Pojęcie ?centrum? jest jednak inspirujące, ponieważ może być źródłem wiedzy niezbędnej do budowania lepszej przyszłości. Środowisko miejskie kształtuje system wartości w interaktywnym procesie kontaktów człowieka z otaczającą go strukturą przestrzenną. Centrum miasta to najczęściej szczególny zasób rozwojowy i nawet jeśli nie potrafimy jeszcze w pełni z niego skorzystać, to nie powinniśmy zaprzepaścić go dla przyszłych pokoleń.

Rozważne planowanie

Jesteśmy świadomi, że współczesne miasto przechodzi ewolucję: technologiczną, ekonomiczną, przestrzenną, polityczną, a więc z natury rzeczy muszą zmienić się jego funkcje i zagospodarowanie ? także w centrum. Problem w tym, że od strony przestrzennej procesy przekształceń w centrum przebiegają w specyficznym tempie i w każdym mieście nieco inaczej. Jako przyczyny tego zjawiska można wymienić m.in. szczególną kolizyjność interesów i funkcji oraz spekulacje terenami i obiektami, naturalną inercję struktur przestrzennych, konfliktowość procesów budowlanych, zaszłości historyczne, uwarunkowania ustrojowe itp. Adaptacyjne przekształcenia strefy wewnętrznej miast do współczesnych wyzwań nie mogą się odbywać sprawnie ...