Sposób obliczania opłat za usługi wodne od początku ich obowiązywania wzbudzał wątpliwości. Co ciekawe, w jednym z pierwszych wyroków dotyczących opłaty stałej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku opowiedział się za wykładnią przepisów korzystną dla przedsiębiorstw wod-kan.

Jednym z głównych elementów reformy związanej z uchwaleniem nowego Prawa wodnego było wdrożenie nowego systemu opłat za gospodarowanie wodami. Mowa tutaj o systemie ?opłat za usługi wodne?, który został wprowadzony właśnie przez Ustawę z 20 lipca 2017 ? Prawo wodne (DzU z 2017 r. poz. 1566, ze zm.; dalej: ?uPW?). Co istotne, nowe przepisy mają zapewnić realizację zasady ?zwrotu kosztów usług wodnych?, która została wprowadzona na mocy Dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej. Co prawda, już w 2011 r. Polska dokonała transpozycji wyżej wymienionej zasady, jednak Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że nastąpiło to w sposób niewłaściwy (zob. wyrok TSUE z 30 czerwca 2016 r., C-648/13, Komisja Europejska przeciwko RP).
Nowe Prawo wodne stanowi odpowiedź na uchybienia stwierdzone przez TSUE. Niemniej w praktyce pojawiły się wątpliwości interpretacyjne dotyczące ustalania wysokości opłat za usługi wodne.
Istota i składniki opłaty
Choć opłaty za usługi wodne obowiązują w polskim systemie prawnym dopiero od 2018 r., to jednak ic...