W obecnym stanie prawnym podstawą nałożenia obowiązku ich wykonania może stanowić art. 84 ust. 3 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2018 r., poz. 1614 z późn. zm.) pozwalający na nałożenie obowiązku wykonania nasadzeń zastępczych, w miejsce opłat, których płatność została odroczona. 
Drugą taką podstawą jest art. 86 ust. 1 pkt 11 przywoływanego aktu prawnego przewidujący, że opłat nie nalicza się w sytuacji usuwania: topoli o obwodzie pnia mierzonym na wysokości 130 cm wynoszącym powyżej 100 cm, nienależących do gatunków rodzimych, jeżeli zostaną zastąpione w najbliższym sezonie wegetacyjnym drzewami innych gatunków. Kolejną podstawą nałożenia obowiązku wykonania nasadzeń zastępczych jest art. 86 ust. 2 stanowiący, że w przypadkach zwolnienia usunięcia drzew lub krzewów z obowiązku ponoszenia opłat, jeżeli wydanie zezwolenia na ich usunięcie zostało uzależnione od przesadzenia tego drzewa lub krzewu,albo wykonania nasadzeń zastępczych, a przesadzone lub posadzone drzewo czy krzew nie zachowały żywotności po trzech latach od dnia upływu terminu wskazanego w tym zezwoleniu na ich przesadzenie lub wykonanie nasadzeń zastępczych, lub przed upływem tego okresu, z przyczyn zależnych od posiadacza nieruchomości, organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzewa lub krzewu nakłada ponownie w drodze decyzji obowiązek wykonania nasadzeń zastępczych. To ostatnie rozwiązanie zostało wprowadzone do systemu ochrony przyrody w 2015  r. Dlat...