Poszukiwanie alternatywnych źródeł oraz nośników energii stało się priorytetem na początku XXI wieku. Aby osiągnąć neutralność klimatyczną do 2050 roku, należy przyspieszyć z inwestycjami w bezemisyjne źródła energii. Jedną z dróg dekarbonizacji, jaką podjęły państwa Unii Europejskiej, jest wprowadzenie wodoru jako nośnika energii.

Inwestycje w technologie wodorowe skupiają się na magazynowaniu wodoru, wykorzystaniu go jako bezemisyjnego paliwa do transportu morskiego, powietrznego oraz wodnego czy też, co wydaje się kluczowe, rozwoju technologii dostarczającej zielony wodór. Obecnie wodór wytwarzany jest głównie poprzez reforming parowy metanu oraz ropy naftowej. 

Istotny udział w produkcji wodoru na świecie ma również gazyfikacja węgla. Wodór ten określany jest jako wodór szary, natomiast kiedy reforming parowy sprzężony jest z sekwestracją generowanego w tych procesach dwutlenku węgla, mówi się o wodorze niebieskim. Zielony wodór, powstający w procesach elektrolizy, w których wykorzystuje się energię powstałą z odnawialnych źródeł energii, ciągle stanowi niewielki udział w produkcji wodoru. Widzimy więc, że wodór powstaje głównie w procesach wykorzystujących paliwa kopalne, czego przyczyną jest m.in. wysoka cena zielonego wodoru. Ponadto procesy e...