Odory to (nie) problem

Dzięki tej inwestycji Zakład będzie mógł znacząco zmniejszyć ilość odpadów przetwarzanych w obecnej kompostowni, ograniczając je do frakcji podsitowej. Produkt końcowy tego procesu także nie będzie powodował uciążliwości.

W przeszłości źródłem odorów była kwatera składowa. Dzięki kilkukrotnej modernizacji systemu odgazowania i optymalizacji technologii składowania odzyskane zostały rekordowe ilości biogazu (do 6,5 mln m³ rocznie), który spalane są w zakładowej elektrowni. W efekcie nie tylko skutecznie ograniczono emisję ze składowiska, ale również firma jest samowystarczalna energetycznie. – Dwa lata temu, w celu rozpoznania źródeł emisji i oceny skuteczności sytemu oczyszczania powietrza z kompostowni, wykonaliśmy badania olfaktometryczne. Ponadto prowadzimy rejestr uciążliwości, bazujący na wskazaniach przeszkolonej grupy pracowników – podkreśla Jakubek.

Mokre bariery

Z kolei w Bełchatowie do końca 2014 r. głównym źródłem zapachów złowonnych – gdzie źródłem emisji odorów jest proces technologiczny oczyszczania ścieków – były poletka osadowe oraz otwarte baseny fermentacyjne. Po zaprzestaniu składowania osadów na poletkach oraz ich uprzątnięciu to słoneczna suszarnia osadów, uruchomiona pod koniec 2014 roku, najbardziej oddziałuje na jakość powietrza. Nie bez znaczenia przy ocenie zjawiska jest bliskie położenie osiedli mieszkaniowych od oczyszczalni (700 m), co przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych naraża ich mieszkańców na znalezienie się w „chmurze zapachów złowonnych”.

Początkowo w celu zdiagnozowania i oceny sytuacji co kwartał wykonywano badania olfaktometryczne na terenie oczyszczalni. Po pół roku zdecydowano o ograniczeniu ich do instalacji, które emitują w sumie ponad 80% gazów złowonnych z tego obiektu. Od 2015 r. codziennie pracownicy monitorują teren miasta w 10 newralgicznych punktach miasta i przygotowują raport odorowy. – Wspomagaliśmy się również badaniami emisyjnymi i imisyjnymi na terenie miasta, których skalę teraz mogliśmy trochę ograniczyć. Analiza wszystkich wyników, w podziale na różne pory roku, pozwoliła na zidentyfikowanie źródeł emisji i skali problemu – twierdzi Piotr Kopek, prezes zarządu, dyrektor naczelny Zakładu Wodociągów i Kanalizacji WOD-KAN w Bełchatowie.

– W 2015 r. postawiliśmy mokrą barierę wokół suszarni i na koronach otwartych basenów fermentacyjnych. Instalacja zamgławiająca pomaga ograniczyć wrażenia „nieczystego powietrza”, ale nie rozwiązuje zupełnie problemu – twierdzi prezes. Jego zdaniem, większy wpływ na ograniczenie odorów miało skorygowanie procesu fermentacji, który następuje na bazie przestarzałej technologii, opartej na otwartych basenach fermentacyjnych, z których tylko jeden wyposażony jest w mieszadła poprawiające przebieg fermentacji.

Kolejnym etapem było usprawnienie pracy układu wentylacyjnego hal suszarniczych, wyrzucających z nich gazy będące efektem procesu suszenia osadów. Hale te nie posiadają żadnych układów filtracyjnych oczyszczających powietrze z gazów złowonnych. W związku z tym, że słoneczne suszarnie osadów pracujące w Bełchatowie mają do wysuszenia porcję osadu po odwodnieniu przez cały rok, bez względu na jego porę, czy panujące warunki atmosferyczne, proces odwadniania staramy się dostosowywać do warunków pogodowych.

Hermetyzacja budynków

Z kolei w spółce Katowickie Wodociągi nie są prowadzone pomiary stopnia uciążliwości odorów. – Głównym źródłem emisji są osady ściekowe, tzw. skratki oraz odpady z czyszczenia studzienek kanalizacyjnych – mówi Agnieszka Jaszkaniec, kierownik Działu Strategii i Komunikacji w Katowickich Wodociągach. Odory powstają głównie na terenie oczyszczalni ścieków w halach krat, do których wpływają surowe ścieki z głównego kolektora oraz ze stacji zlewczej, a także w budynkach stacji odwadniania osadów, gdy wstępnie zagęszczony osad poddawany jest procesowi odwodnienia. Źródłem odorów są też miejsca składowania osadów ściekowych i odpadów.

Jaszkaniec twierdzi, że na terenie zmodernizowanych oczyszczalni, eksploatowanych przez spółkę, nie ma potrzeby zwalczania przykrych zapachów. Zagęszczacze grawitacyjne osadu surowego i przefermentowanego są zhermetyzowane. Stacje krat, zagęszczania i odwadniania osadów znajdują się w zamkniętych budynkach. Wszystkie te obiekty są podłączone do stacji biofiltra w celu usunięcia przykrych zapachów. Osady i odpady składowane są na terenie oczyszczalni opryskiwane środkami antyodorowymi. Skracany jest również czas magazynowania odpadów.