Rodzaj berberys (Berberis) z ok. 500 gatunkami należy do rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Dominują w nim gatunki o liściach opadających przed zimą, i to one są najczęściej uprawiane. Taksonów o liściach zawsze zielonych lub częściowo zawsze zielonych jest mało, a tych przydatnych do stosowania w naszym kraju jeszcze mniej.

Opis gatunków

Stosunkowo często spotykany jest u nas berberys brodawkowaty (b. gruczołkowaty) ? Berberis verruculosa Hemsl. et Wils., pochodzący z zachodnich Chin, do uprawy w Anglii wprowadzony przez Ernesta H. Wilsona w 1904 r. W Polsce (w podpoznańskim Kórniku) roślina pojawiła się w 1928 r. Tworzy niskie, podobne do kulistych, powoli rosnące krzewy, do ok. 1 m wysokości (rzadko do 1,5 m) i podobnej szerokości. Jednoroczne pędy są brązowawe i bardzo gęsto pokryte czarniawymi, drobnymi gruczołkami, łukowato przewisają ku dołowi. Trójdzielne cienkie ciernie mają 1-2 cm długości. Zawsze zielone liście są jajowate lub eliptyczne, pofalowane, 1,5-3,5 cm długości, sztywne, na wierzchu ciemnozielone i błyszczące, na spodzie sinozielone, o brzegu kolczasto ząbkowanym i delikatnie podwiniętym. Zimą przy niskiej temperaturze mogą przybierać barwę czerwoną. Kwiaty są złocistożółte, występują na gałązkach po 1-2 oraz mają specyficzny zapach. Kwitnienie następuje w maju oraz czerwcu i częściowo powtarza się jesienią. Owoce długości ok. 1 cm pokrywa siny nalot woskowy. System korzeniowy rozrasta...