Majestatyczne i dostojne, nieodłącznie wpisane w naszą kulturę i historię. Tak nam kojarzą się dęby (Quercus sp.). Rzadko są uwzględniane w przestrzeni miasta. Szkoda, bo jest wiele cennych gatunków i odmian, które swą dostojną sylwetką i odpornością przemawiają, by stosować je jako reprezentacyjne drzewa miejskie.

Dostępne odmiany wywodzą się nie tylko od naszych dwóch europejskich gatunków: dębu szypułkowego i bezszypułkowego, ale również od gatunków amerykańskich.

Dęby mają stosunkowo wysokie wymagania siedliskowe, jednak dobrze adaptują się do różnych warunków. Preferują miejsca w pełni nasłonecznione. Wolą gleby żyzne, bogate w próchnicę i stale lekko wilgotne, nawet okresowo zalewane. Na stanowiskach uboższych, mniej nawodnionych, radzą sobie, wytwarzając rozgałęziony system korzeniowy. Rosną z reguły dość powoli i w sposób przewidywalny. Ich ogromną zaletą jest wysoka odporność na mróz, choroby oraz wysoka żywotność. Są wytrzymałe na wiatr, a ich pędy są mocne i elastyczne zarazem. Wymagają stanowisk słonecznych. W gałęziach dębów chętnie gniazdują ptaki. Dodatkową atrakcją są dojrzewające pod koniec sezonu żołędzie. Niektóre gatunki i odmiany pięknie przebarwiają się jesienią.

Dąb (Quercus spp.) ?Monument?

To polska odmiana otrzymana w 1984 r. w Ogrodzie Botanicznym w Poznaniu, wprowadzony do handlu w roku 2009 i nagrodzony złotym medalem na wystawie ?Zieleń to Życie?. Jest krzyżówką dębu kaukaski...