Bardzo ważnym problemem współczesnych miast jest utrata drzew, często nieodwracalna. W Warszawie drzewa są wycinane i szybko kurczą się ich zasoby. Przykładowo w 2011 r. wycięto w drodze decyzji administracyjnych 21,5 tys. drzew, a nasadzono jedynie 9,5 tys.

Badania IGPIM wykazały, że na terenie Pragi Północ w ciągu tylko dwóch lat (2011-12) ubyło ponad 12% drzew przyulicznych. Wycinane są okazy w różnym wieku, głównie jednak dorosłe i dojrzałe, a zastępuje je materiał szkółkarski. Odtworzenie korzyści dla miasta zapewnianych przez usunięte drzewa będzie trwało kilkadziesiąt lat.

Podstawą złej polityki zarządzania drzewami w mieście jest brak koordynacji w procesie przygotowywania i realizowania inwestycji. Rozmywanie się odpowiedzialności, które jest tego skutkiem, bardzo często powoduje brak wskazania miejsca do posadzenia nowych roślin po zaspokojeniu potrzeb wszystkich branż. Sytuacja ta jest nie do zaakceptowania. Prowadzi to do nieuzasadnionego eliminowania zadrzewień w polskich miastach, co jest działaniem niezgodnym z prawem. Zarządcy miast są zobowiązani polskim prawem do ochrony majątku publicznego, którego istotną częścią są drzewa. Architekt krajobrazu lub arborysta powinien wchodzić na teren budowy zaraz po geodecie. Jest to standardowa procedura w krajach zachodnich. Obecność architekta krajobrazu na każdym etapie planowania oraz realizowania inwestycji umożliwia ochronę cennych wartości przyrodniczych i wypracowanie r...