Przestrzeń komunalna jest środowiskiem osadniczym o dwóch odrębnych typach kulturowych i infrastrukturalnych: miejskim i wiejskim. Postrzega się ją i odczuwa poprzez architekturę jej krajobrazu naturalnego i stworzonego. Najczęstszym psychofizycznym spotkaniem człowieka z tą przestrzenią jest wyjście na ulicę czy drogę.
Architekturę przestrzeni komunalnej tworzą dwie spójne, interaktywne, odmienne grupy czynników. Pierwsza to czynniki materialne, kreowane przez architekturę stabilną, czyli obiekty techniczne i tzw. umeblowanie ulicy/drogi – wyposażenie w urządzenia służące organizacji ruchu i estetyce jej wnętrza, oraz architekturę mobilną, czyli organiczne (piesi, zmotoryzowani itd.) i techniczne środki ruchu. Druga grupa to czynniki psychiczne, kreowane przez architekturę kontaktu materialnego (doznania kształtu, ogromu itd.) i/lub niematerialnego (doznania światła, dźwięku itd.).
Gerontechnologia stanowi nowy paradygmat technologiczny, wiążący gerontologię z technologią. W profesjonalnym obiegu funkcjonują trzy pojęcia, które często bywają rozumiane jako bliskoznaczne: geriatria, gerontologia i gerontechnologia. Geriatria to specjalizacja w obrębie medycyny, obejmująca choroby wieku starszego i leczenie ludzi w podeszłym wieku. Gerontologia jest wiedzą znacznie bogatszą: dotyczy nie tylko chorób wieku starszego, ale także warunków życia osób starszych, ich dochodów, w...