Zielona Olimpiada
Zimowa Olimpiada w Turynie była pierwszą imprezą sportową spełniającą wszystkie standardy środowiskowe w zakresie zarządzania środowiskiem oraz oceny EMAS. Oznaczało to m.in.: bezpieczeństwo zdrowia pracowników i mieszkańców w miejscu, gdzie odbywała się olimpiada, racjonalne zużycie energii i wody, ochronę krajobrazu oraz zrównoważoną architekturę. Przykładem tej ostatniej jest główna wioska olimpijska, w której znajduje się 39 budynków dla 2,5 tys. osób. Na budynkach zamontowano instalacje słoneczne do ogrzewania wody, wewnątrz energooszczędne żarówki, woda deszczowa wykorzystywana jest zaś do nawadniania terenów zieleni. Wszystkie towary produkowane na Olimpiadę miały oznakowania ekologiczne – kwiat. „Kwiatkiem” oznakowanych zostało również 12 hoteli w regionie Turynu. Po zakończeniu igrzysk wioska olimpijska została przekazana studentom.

Cyjanek w rzece
Potężna ilość cyjanku przedostała się do rzeki Elby z zakładu chemicznego Draslovka, położonego w miejscowości Kolín, w czeskim regionie Bohemia. Spowodowało to 30-krotne przekroczenie dopuszczalnych poziomów dla tej substancji. W rezultacie zatruciu uległo kilka ton ryb oraz zniszczony został ekosystem rzeczny, który ma powiązanie m.in. z Wełtawą. Zanieczyszczenia przedostały się przez granicę czesko-niemiecką i spowodowały również zagrożenie dla wody pitnej mieszkańców Drezna. Właściciel fabryki może zostać ukarany grzywną w wysokości 10 mln koron (ok. 500 tys. dolarów).

Uniezależnić się od ropy
SWANA Północnoamerykański związek organizacji zajmujących się usuwaniem odpadów – poparł inicjatywę prezydenta Georga Busha, która ma zwiększyć o 22% nakłady na badania na rzecz uniezależnienia się od ropy naftowej. Celem inicjatywy jest także poprawa stanu środowiska naturalnego. Związek zaapelował do prezydenta oraz Kongresu Amerykańskiego o uznanie gazu wysypiskowego za czystą i odnawialną energię.

Zakazana rtęć
Komisja Europejska wyszła z inicjatywą zakazującą używania rtęci do produkcji termometrów do mierzenia temperatury ciała i w pomieszczeniach oraz barometrów, manometrów i ciśnieniomierzy. Komisja szacuje, że rocznie do produkcji tych urządzeń używa się ok. 33 ton rtęci, w tym 25-30 ton tylko do termometrów.

Odpady nuklearne do recyklingu
Recykling odpadów z elektrowni jądrowych jest jednym z podstawowych filarów nowej strategii jądrowej Stanów Zjednoczonych, ogłoszonej przez prezydenta Busha. Oznacza to, że Stany Zjednoczone po 30 latach obowiązywania zakazu przerobu odpadów z elektrowni jądrowych powracają do starego tematu. Ich przetwarzanie wzbudza wiele kontrowersji, bowiem umożliwia wydzielenie plutonu, który może być wykorzystywany do produkcji broni jądrowej. To właśnie w latach 70. skłoniło prezydenta Forda do wydania zakazu przerobu tych odpadów. Zaawansowane reaktory do spalania zużytego paliwa nuklearnego powinny rozpocząć pracę do 2023 r. Rząd Stanów Zjednoczonych, w budżecie na 2007 r., na badania związane z energetyką jądrową przeznaczył 632 mln dolarów. Rozpoczęcie prac w tym kierunku było spowodowane m.in. protestami przeciw składowaniu nuklearnych odpadów w Nevadzie.

Elektroodpady po niemiecku
Zgodnie z obowiązującą w Niemczech ustawą o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym system zbiórki tego rodzaju odpadów zaczął tam funkcjonować 24 marca br. Ustawa ta, zwana ustawą ElektroG, wprowadza w życie dwie dyrektywy unijne – o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (WEEE) oraz o ograniczaniu wykorzystania materiałów niebezpiecznych w urządzeniach elektronicznych. Jest ona wynikiem dialogu pomiędzy przedstawicielami przedsiębiorców, krajów związkowych i samorządów. Jednym z rezultatów tego dialogu jest fakt, że mieszkańcy Niemiec mogą oddawać zużyte urządzenia bezpłatnie w gminnych punktach zbiórki surowców. Tego samego dnia, w którym ruszył system, nastąpiło uruchomienie nowoczesnego centrum elektrorecyklingu w niemieckim Lünen, na terenie zakładów REMONDIS-Lippewerk. Inwestora, spółkę REMONDIS Elektrorecykling, budowa i wyposażenie centrum kosztowało 17 mln euro. Początkowa wydajność zakładu wyniesie ok. 35 tys. ton odpadów rocznie, a zatrudnienie znajdzie tam ok. 110 osób. W centrum przetwarzane będą urządzenia chłodnicze, telewizory i monitory, liczniki ciepła, grzejniki olejowe oraz różne małe urządzenia elektryczne.
(ps)


Na podstawie Waste Management World, Edie News, http://europa.eu.int/ przygotowała
Alicja Kostecka