Guzikowiec zachodni

Guzikowiec zachodni (Cephalanthus occidentalis) został opisany przez Karola Linneusza (1707-1778), najsławniejszego botanika wszech czasów, w dziele ?Species Plantarum? (?Gatunki roślinne?) w 1753 r. Należy do rodziny marzanowatych (Rubiaceae). W stanie naturalnym występuje głównie w Stanach Zjednoczonych, od Nowego Brunszwiku do Florydy, na zachód do południowej Minnesoty, Nebraski i Oklahomy, na południe do Nowego Meksyku, Arizony i środkowej Kalifornii. Dziko rośnie także na Kubie, w Meksyku i wewschodniej Azji. Rośnie tam na bagnach i terenach silnie uwilgotnionych. Do uprawy został wprowadzony w 1735 r., czyli jeszcze przed opisaniem przez K. Linneusza.

Opis

Guzikowiec tworzy zaokrąglone, wąskie i raczej luźne krzewy o przeciętnej wysokości 1-2 m, czasami dorasta do 3,5-5 m ? przeważnie w południowej części areału występowania.Amerykański rekordzista znajduje się w miejscowości Buttonwillow w Kalifornii ? ma wysokość 7 m i szerokość 5 m. Pędy są umiarkowanie grube do grubych, szorstkie, rzadko pokryte włoskami, lekko czterokanciaste, z widocznymi podłużnymi listewkami. Młode pędysą szarobrązowe do błyszcząco oliwkowych, 2-3-letnie przyjmują barwę czerwonobrązową, a w bezpośrednim sąsiedztwie listewek powstają płytkie ...