Norwegia, jako kraj przodujący w Europie w dziedzinie ochrony środowiska zawsze wcześnie alarmowała o istniejących zagrożeniach. Świadomość potrzeby oczyszczania ścieków oraz podjęcie związanych z tym działań przypada w Norwegii na lata siedemdziesiąte. To właśnie wówczas została wybudowana większość oczyszczalni ścieków. Niestety wraz ze wzrostem liczby oczyszczalni wzrosła również ilość produkowanych osadów.

Dlatego w tamtym okresie pojawiła się konieczność stworzenia dla gmin i miast wytycznych dotyczących zagospodarowania osadów ściekowych. W 1976 roku władze publiczne odpowiedzialne za ochronę zdrowia  zaprezentowały sanitarne wytyczne dla recyklingu i utylizacji osadów ściekowych na terenach rolniczych. Z czasem wytyczne były rozwijane i zawierały również aspekty środowiskowe. W 1982 roku władze odpowiedzialne za kontrolę zanieczyszczeń wraz z władzami ochrony zdrowia wydały wytyczne dla czasowego przechowywania, utylizacji i składowania osadów ściekowych w Norwegii. Przepisy te zalecały użycie osadów w rolnictwie na tzw. „terenach zielonych” np. parkach, poboczach dróg, do rekultywacji innych terenów (nie związanych z produkcją zboża dla celów konsumpcyjnych). Składowanie osadów rozważano tylko wtedy gdy opcje recyklingu były niemożliwe dla danej oczyszczalni. Nie zezwalano na stosowanie nieprzetworzonego osadu, przy czym ...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?