Idea miast ogrodów sformułowana przez Ebenezera Howarda ma już ponad 100 lat, a pierwsze realizacje w Polsce powstały blisko 90 lat temu. Miasta ogrody tworzono w odpowiedzi na potrzebę polepszenia warunków życia.

W Polsce idea Howarda została twórczo przekształcona. Rodzimi urbaniści nie projektowali miast samowystarczalnych ekonomicznie ? były one nadal uzależnione od metropolii. Miasta ogrody zakładano zazwyczaj na terenach stanowiących wielkie własności ziemskie, tworząc satelitarne w stosunku do dużych miast jednostki mieszkaniowe. Mieszkaj na wsi ? pracuj w mieście ? głosiła reklama podwarszawskich miast ogrodów z początku XX w. Oferowały one lepszy komfort życia, zapewniając nie tylko przemyślany układ urbanistyczny, zabudowę willową w otoczeniu ogrodowym, ale także atrakcyjnie kształtowaną przestrzeń publiczną w postaci parków miejskich, układów alejowych i zieleni przy obiektach publicznych. Najbardziej charakterystycznym elementem w strukturze miasta były aleje. Wybierano gatunki drzew dostosowane do skali projektowanej przestrzeni. Stosowano zarówno okazałe kasztanowce i lipy towarzyszące szerokim, najważniejszym ulicom, jak i drzewa o relatywnie niewielkich koronach (głogi i odmianowy grochodrzew), tworzące aleje małych uliczek. Kompozycje kwiatowe podkreślały urodę najważniejszych miejsc i budowli publicznych. Parki miejskie kształtowano w oparciu o istniejące wcześniej naturalne zbiorowiska roślinne albo budowano od nowa...