Zapewnienie właściwych form i efektów partycypacji społecznej stanowi jedno z największych wyzwań procesu planistycznego. Miasto Poznań doskonale realizuje ideę partycypacji.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określa obowiązkowe elementy partycypacji społecznej w ramach procedur sporządzania dwóch podstawowych dokumentów planowania na poziomie lokalnym: studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gwarantując udział społeczeństwa w trzech zasadniczych formach partycypacji: 

  •     składania wniosków do projektu na wstępnym etapie sporządzania dokumentu planistycznego, 
  •     uczestnictwa w debacie publicznej w trakcie wyłożenia projektu do publicznego wglądu,
  •     wnoszenia uwag do projektu po zakończeniu wyłożenia projektu dokumentu.

ponad ustawowe minimum

Zapisy ustawy z jednej strony zapewniają mieszkańcom minimalne standardy partycypacji, wynikające z obligatoryjnego charakteru powyższych elementów procedury planistycznej, z drugiej jednak obarczone są istotnymi wadami. Przede wszystkim instrument, za pomocą którego mieszkańcy mogą realnie wpływać na samą treść dokumentu planistycznego, czyli składanie uwag do projektu, pojawia s...