– odzysk czy kryptoskładowanie

Jan Jerzmański

Obowiązek rekultywacji wynika bezpośrednio z przepisów prawa. W ujęciu ustawy P.o.ś. jest to obowiązek doprowadzenia stanu gleby i ziemi do stanu zgodnego ze standardami jakości lub przywrócenia stanu poprzedniego. Notabene jest to fikcja, bowiem w praktyce można tu mówić jedynie o doprowadzeniu do stanu właściwego.


Obowiązek rekultywacji może wynikać z postanowień ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. W tym ujęciu rekultywacja polega raczej na przywróceniu wartości użytkowej gruntów. Przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio w przypadku rekultywacji wyrobisk pogórniczych – niezależnie od pierwotnego charakteru gruntu zdegradowanego.
Zgodnie z ww. ustawami ustalenie zakresu, harmonogramu i sposobu wykonania prac rekultywacyjnych wymaga uzyskania decyzji starosty. Tego typu decyzja administracyjna z natury rzeczy wygasa dopiero w chwili wypełnienia obowiązku. Nadaje się przy tym do egzekucji administracyjnej. Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych przewiduje dodatkowo, że wykonanie obowiązku jest stwierdzane w drodze odrębnej decyzji. Wynika z tego, że podmiot zobowiązany bierze na siebie całe ryzyko nieprawidłowego wykonania prac rekultywacyjnych (w tym skutki zastosowania odpadów).
Podstawowe zasady gospodarowania odpadami określa art. 5 ustawy o odpadach. Wszystkie odpady powinny być w końcowym efekcie poddane procesom odzysku lub unieszkodliwiania, których c...