Parki krajobrazowe, wśród kilku form obszarów chronionych tworzonych na mocy ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880), są szczególnie narażone na utratę walorów, dla zabezpieczenia i utrwalenia których zostały powołane.

Na ich obszarze ochronie podlega krajobraz z charakterystyczną dla regionu rzeźbą terenu i szatą roślinną oraz wartości historyczne i kulturowe, którymi są wszelkie, harmonijnie nawarstwione przez wieki ślady ludzkich działań, przekształcających otoczenie stosownie do własnych potrzeb i upodobań. Jednocześnie znajdujące się na obszarze parku krajobrazowego grunty rolne i leśne pozostają w gospodarczym wykorzystaniu.
Możliwość normalnego gospodarowania nie pozostaje bez wpływu na krajobraz kulturowy parku krajobrazowego. Zmiany oblicza wsi są zjawiskiem naturalnym. Nie zawsze idą one jednak we właściwym kierunku, co na obszarach o chronionym krajobrazie jest szczególnie niepożądane. Zjawisko to można obserwować m.in. na terenie Lednickiego Parku Krajobrazowego (Wielkopolska), dla którego nie został dotąd sporządzony plan ochrony, podstawowy dokument planistyczny, niezbędny dla właściwego funkcjonowania parku. Obok istniejących budynków mieszkalnych o tradycyjnych formach, w ostatnich pięciu latach masowo powstawały tutaj domy jednorodzinne o miejskim charakterze. To bezpośredni efekt podziału gruntów i napływu przybyszów z miasta, zainteresowanych możliwością zamieszkania w atrakcyjnym miejscu. Zmienia się ta...