Według internetowego słownika języka polskiego PWN mikoryza to współżycie grzybów z korzeniami roślin wyższych, objawiające się np. wymianą substancji odżywczych. Jako metoda naturalna znajduje ona coraz szersze zastosowanie w uprawie roślin.

Nie dziwi zatem fakt, że w lutym br. w Kazimierzu Dolnym odbyła się konferencja pt. „Mikoryza w architekturze krajobrazu” zorganizowana przez powołane niedawno do życia Polskie Towarzystwo Mikoryzy. Podczas konferencji poruszono wiele interesujących zagadnień z zakresu teorii i praktyki wykorzystania symbiozy grzybów i roślin. Rozpoczęto oczywiście od zagadnień teoretycznych. O tym, czym jest mikoryza i jakie są jej rodzaje (endo- i ektomikoryza), mówiła prof. B. Borkowska z Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Referat poświęcony ekologicznemu znaczeniu grzybów mikoryzowych przedstawił dr A. Księżniak z Instytutu Upraw Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Ostatni wykład z bloku teoretycznego, pt. „Rola organizmów glebowych w funkcjonowaniu systemów ekologicznych”, został wygłoszony przez prof. L. Badurę, emerytowanego pracownika Uniwersytetu Śląskiego.
Po takiej dawce teorii przyszedł czas na wiadomości praktyczne. Rodzaje szczepionek mikoryzowych oraz ich przydatność w terenach zielonych omówił W. Szałański z firmy Mykoflor (Końskowola). W trudnych miejskich warunkach ratunkiem dla roślinności może być stosowanie wciąż udoskonalanych szczepionek mikoryzowych. Na wielu obs...