Teren biologicznie czynny w rozumieniu nowej definicji
Mocą § 1 ust 2 lit. d Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 14 listopada 2017 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U poz. 2285), wchodzącego w życie 1 stycznia 2018 r., nadano nowe brzmienie pojęciu teren biologicznie czynny.
Zdefiniowano, iż przez teren biologicznie czynny należy rozumieć teren o nawierzchni urządzonej w sposób zapewniający naturalną wegetację roślin i retencję wód opadowych, a także 50% powierzchni tarasów i stropodachów z taką nawierzchnią oraz innych powierzchni zapewniających naturalną wegetację roślin, o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2, oraz wodę powierzchniową na tym terenie.
Ponieważ pojęcie naturalna wegetacja nie posiada tzw. definicji legalnej (to znaczy nie jest zdefiniowane w obowiązującym przepisie prawnym), celowe jest wskazanie, że zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego, wegetacja to procesy życiowe roślin, ich wzrost i rozwój.
Istota zmiany
W poprzednio obowiązującej definicji legalnej:
- w brzmieniu nadanym w § 1 pkt 1 lit. a Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 marca 2009 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U nr 56, poz. 461), które weszło w życie 8 ...