Miarodajną ocenę zapachowej jakości środowiska wykonuje się, określając oddziaływanie źródeł emisji odorantów na obszary, dla których ustalone zostały stosowne standardy zapachowej jakości powietrza atmosferycznego. Jest ono bowiem tym komponentem środowiska, z którym człowiek jest w stałym kontakcie, a jego dobra jakość zapachowa powinna być prawnie chroniona.

Określenie oddziaływania źródeł emisji odorantów następuje poprzez ilościowe oznaczenie dozy (wielkości emisji) odorantów, wprowadzanych do powietrza atmosferycznego z poszczególnych źródeł.
Znane są różne metody wyznaczania emisji zanieczyszczeń, w tym także odorantów, wprowadzanych do powietrza. Aby wyniki tych metod były miarodajne, European Committe for Standarisation (CEN) wprowadził dla krajów członkowskich Unii Europejskiej normę EN 13725 (2003) Jakość powietrza – Oznaczanie stężenia odorów przy użyciu olfaktometru dynamicznego1. Norma ta szczegółowo określa zarówno zasady doboru osób (probantów) do zespołu uczestniczącego w odnośnych pomiarach olfaktometrycznych, jak i samą metodykę prowadzenia tych pomiarów i analizy uzyskanych wyników.
Pomiary te pozwalają na wyznaczenie stężenia odorantów.
Znając wydatek gazów odlotowych danego źródła emisji, można obliczyć emisję odorantów, ze wzoru:
E = S x V
gdzie:
E – emisja odorantów LJZ/h,
S – stężenie odorantów w LJZ (jz/m3),
V – wydatek gazów odlotowych (m3/h)....