Historia pras do belowania różnego rodzaju opakowań jest ściśle związana z rozwojem cywilizacji. Producenci dóbr konsumpcyjnych dążąc do zwiększenia sprzedaży, projektują coraz więcej opakowań, aby tylko przyciągnąć oko klienta.

Lata 60. ubiegłego stulecia to początek pras do belowania. Pierwsze – o konstrukcji drewnianej i napędzie śrubowym – dysponowały niewielką siłą zgniotu (od kilku do kilkunastu ton) oraz bardzo małą wydajnością. W latach 70. na rynek trafiało coraz więcej opakowań, które trzeba było zbelować, a wraz z tym pojawiły się pierwsze automatyczne prasy o sporej wydajności i dużej sile zgniotu. Prasy ze względu na kierunek przesuwania się stempla określa się jako pionowe i poziome. Wśród pras poziomych rozróżnia się urządzenia z kanałem zamkniętym oraz otwartym. Prasy pionowe mają komorę zasypową ze stemplem prasującym z góry w dół. W poziomej – z kanałem zamkniętym – stempel pracuje w poziomie, wpychając materiał do komory zamkniętej drzwiami, skąd po uformowaniu się belki i otwarciu drzwi zostaje wypchnięty na zewnątrz. Z kolei w prasach z kanałem otwartym opór następuje poprzez zmniejszający się przekrój kanału i każda następna porcja materiału jest zgniatana, opierając się o poprzednią.
Ponadto wyróżnia się dwa typy pras z kanałem otwartym. Należą do nich urządzenia z tzw. prepres'em, czyli klapą wstępnego prasowania, która zgniata materiał w kominie zasypowym, a po tym następuje ruch stempla, który przechodzą...