Żywa architektura
W październiku br. odbyło się w Warszawie prawdopodobnie pierwsze w Polsce szkolenie dotyczące wykorzystywania elementów żywej architektury w miejskiej przestrzeni. Kurs zorganizowali fachowcy z kilkuletnim doświadczeniem, którzy jako jedyni w kraju zostali przeszkoleni przez Hansa Petera, twórcę i współautora książki ?Wiklina w ogrodzie?, oraz jako pierwsi odważyli się wprowadzić takie budowle w polski krajobraz miejski na skalę komercyjną.
Żywa architektura to naturalna, rosnąca, zazieleniająca budowla będąca obiektem małej architektury ogrodowej. Mogą to być altany, pawilony, pergole, płoty, szałasy czy tunele. Budulcem dla takich obiektów jest żywy materiał, najczęściej wierzba ? Salix viminalis lub S. purpurea.
Bogactwo funkcji
W odróżnieniu od tradycyjnej małej architektury ogrodowej, spełniającej przeważnie funkcje użytkowe i rekreacyjne, budowle roślinne przyczyniają się do powiększania powierzchni biologicznie czynnej. Pod warunkiem prawidłowego wykonania i pielęgnacji stanowią bardzo wartościowy element estetyczny, a także cenne narzędzie edukacyjne, zabawowe i sensoryczne na placach zabaw. Kolejną ich funkcją jest integracja społeczna, polegająca na wspólnej, niewymagającej dużego wysiłku ani dużej ilości czasu, bieżącej pielęgnacji.
Podobnie jak w przypadku tradycyjnej małej architektury ogrodowej, istnieje szeroki wachlarz możliwości stoso...