Jak wspomniano na wstępie, branża małej hydroenergetyki oczekiwała, że zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Gospodarki, w nowelizacji doprecyzowane i rozstrzygnięte zostanie szereg zagadnień, o których nie przesądził ustawodawca uchwalając ustawę o OZE. W opinii TRMEW do najważniejszych uwag i wątpliwości interpretacyjnych zgłaszanych przez wytwórców i inwestorów z branży małej hydroenergetyki, które powinny zostać wyjaśnione i doprecyzowane w nowelizacji należą:
(1) problem bilansowania handlowego. Nie jest jasne czy zapis w art. 92, nakładający na sprzedawców zobowiązanych obowiązek ponoszenia kosztów bilansowania handlowego energii wytworzonej w instalacjach do 500 kW, dotyczy wszystkich instalacji do 500 kW czy tylko tych, które są w systemie aukcji. Doprecyzowania wymaga również kwestia czy sprzedawca z urzędu ma obowiązek bilansowania handlowego po utracie obowiązku zakupu przez wytwórcę;
(2) sprawa obliczania łącznej wartości pomocy publicznej w odniesieniu do przepisów o modernizacji. Przepisy o modernizacji w ustawie o OZE są całkowicie martwe. Wytwórca w instalacji zmodernizowanej po 15 latach pracy, korzystający przed modernizacją tylko ze wsparcia z tytułu świadectw pochodzenia, składając w aukcji ofertę zawierającą akceptowalną cenę, zawsze przekroczy pułap łącznej dopuszczalnej wartości pomocy publicznej. Dla wielu z ponad 350 małych elektrowni wodnych, które powstały przed 2005 r. i które w 2020 roku zostaną pozbawione prawa sprzedaży energii po gwarantowanej przez Prezesa URE cenie oraz praw do świadectw pochodzenia, brak możliwości przeprowadzenia modernizacji i odzyskania wsparcia będzie oznaczać konieczność likwidacji obiektów;
(3) kwestia rozliczeń zgłoszonej w ofercie aukcji energii w połączeniu z systemem kar za jej niewytworzenie. W ofercie uczestnik wskazuje ilość energii, jaką planuje wytworzyć w kolejnych następujących po sobie latach kalendarzowych, natomiast rozliczenie obowiązku wytworzenia energii następuje w okresach trzyletnich. Ewentualną nadwyżkę wytworzonej energii po zakończeniu każdego roku wytwórca będzie musiał sprzedać na rynku. Nadwyżka ta nie będzie zaliczana na poczet produkcji w kolejnym roku i nie będzie mogła uzupełniać ewentualnych niedoborów energii w drugim lub trzecim roku, aby ułatwić wytwórcy wywiązanie się ze zobowiązań w okresie trzyletnim.
(4) zagadnienie terminu wejścia w życie przepisów wprowadzających świadectwa pochodzenia, skorygowane współczynnikiem 0,5 dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach spalania wielopaliwowego w kontekście stanowiska Prezesa URE, zgodnie z którym wprowadzenie skorygowanych świadectw dla współspalania ma nastąpić dopiero 1 stycznia 2016.
Oprócz wymienionych powyżej kwestii TRMEW przekazało postulaty zgłaszane na etapie prac nad Ustawą o OZE, które nie zostały zaakceptowane, tj. postulat zlikwidowania kar za niewytworzenie energii w elektrowniach wodnych w sytuacjach niezależnych od wytwórcy oraz wniosek o dodanie opcji zabezpieczenia wytwórcy przystępującego do aukcji w formie gwarancji ubezpieczeniowej.
Komentarze (0)