Ogród Botanicznych w Grudziądzu znajduje się między ul. gen. Bema a Armii Krajowej. Idea jego powstania zrodziła się już na początku XX w. W latach 1907-1919 tzw. Ogród Ludowy funkcjonował w Parku Miejskim, został jednak zniszczony podczas I Wojny Światowej.
Decyzja o stworzeniu ogrodu nad kanałem Trynka zapadła w lipcu 1933 r., a jej inicjatorem było lokalne Towarzystwo Upiększania Miasta. Nadano mu wówczas imię króla Jana III Sobieskiego. Oficjalne otwarcie nastąpiło w 1935 r. W kolejnych latach ogród uległ przekształceniom. Prace rewitalizacyjne przeprowadzono w nim w 2007 r. Obecnie na jego obszarze znajduje się basen, budynek gospodarczy, mała architektura, w tym zegar słoneczny.
Na terenie grudziądzkiego Ogrodu Botanicznego stwierdzono występowanie 39 gatunków drzew i 37 gatunków krzewów, co stanowi, biorąc pod uwagę niewielki obszar, bogatą kolekcję charakterystyczną dla tego typu miejsc.
Do pierwotnych nasadzeń zaliczyć można m.in. okazy platana klonolistnego, dębu szypułkowego i błotnego, jesiona wyniosłego, grujecznika japońskiego, czy lipy szerokolistnej. Ciekawostką przyrodniczą jest obecność starodrzewu z gatunku Tetradium daniellii, wyjątkowo rzadko występującego w Polsce. Ważną rolę pełnią również rabaty i kwatery z roślinnością jednoroczną i bylinami.
W opinii Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, który wpisał park na listę zabytków województwa kujawsko-pomorskiego, grudziądzki Ogród Botaniczny posiada wartość historyczną, jako wyraz trendu, polegającego na zakładaniu terenów zieleni o funkcjach nie tylko rekreacyjnych, ale i naukowych, szczególnie wyraźnego w XIX i początku XX w. Modne było wówczas kolekcjonowanie roślin egzotycznych, szczególnie drzew pochodzących z Azji. Istotna jest również wartość przestrzenna Ogrodu, który ze względu na swoje położenie jest silnie powiązany krajobrazowo z Kanałem Trynka.
Komentarze (0)