Recykling chemiczny elastomerów poliuretanowych

Poliuretany stanowią grupę tworzyw sztucznych, wśród których są materiały lite i porowate, o różnorodnych właściwościach – od elastycznych do sztywnych. Znajdują one zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, np. samochodowym, gospodarstwa domowego czy obuwniczym¹.


Na świecie obserwuje się ciągły wzrost ilości odpadów poużytkowych, a stopień wykorzystania odpadu poprodukcyjnego jest wysoce niezadowalający. Szczególnie w branży obuwniczej, po okresie użytkowania obuwia powstaje znaczna ilość odpadów w postaci częściowo usieciowanych mikroporowatych elastomerów poliuretanowych, których recykling jest znacznie trudniejszy w porównaniu z tworzywami termoplastycznymi^{2, 3}.
Poliuretany są stosunkowo drogimi tworzywami i dlatego ich odzysk w postaci surowca, który można ponownie wykorzystać, ciągle wzbudza zainteresowanie. Jedną z najtańszych metod otrzymywania produktów ciekłych z odpadów poliuretanowych jest ich glikoliza. W literaturze procesy glikolizy różnego rodzaju poliuretanów są opisywane już od kilkudziesięciu lat. W tym czasie procesy te były i są nadal modyfikowane w celu rozwiązania różnych problemów, które pojawiają się zwłaszcza przy przejściu ze skali laboratoryjnej do półtechnicznej^4-9.
Istnieje kilka możliwych sposobów recyklingu poliuretan...