Problem: brak spójności przepisów
„Polityka wspierania rozwoju inwestycji infrastrukturalnych w Polsce – w oczekiwaniu na przełom” pod takim tytułem Towarzystwo Rozwoju Infrastruktury „ProLinea” zorganizowało 7 października br. w Warszawie ogólnopolską konferencję.
W panelach dyskusyjnych omówiono m.in. temat realności przeprowadzania krótszego procesu przygotowawczego inwestycji infrastrukturalnych oraz istniejące i proponowane rozwiązania prawne pod kątem tego, czy umożliwią skrócenie czasu i zmniejszenie kosztów projektowania, jak również realizowania inwestycji infrastrukturalnych.
Wnioski ze spotkania wskazują, iż wyczerpała się dotychczasowa formuła prawna kształtowania rozwoju infrastruktury. Przykładem na to są ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji m.in. krajowych dróg, lotnisk, gazoportu w Świnoujściu czy też przedsięwzięć na EURO 2012. Dyskutujący zaznaczyli ponadto problem niedoskonałego zakresu proponowanych zmian dotyczących aktów prawnych, takich jak np. ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jak również Prawa budowlanego i Prawa energetycznego. W Polsce brak jest systemowej i kompleksowej regulacji dotyczącej przygotowywania oraz wykonywania inwestycji transportowych, infrastrukturalnych i telekomunikacyjnych o znaczeniu państwowym. To z kolei ogranicza realizację inwestycji dotowanych przez Unię Europejską.
Z dyskusji, która miała miejsce podczas konferencji wynika, iż największym problemem jest brak spójności przepisów strategicznych inwestycji liniowych celu publicznego w ustawach dotyczących m.in. planowania przestrzennego, programowania rozwoju, jak również lokalizowania inwestycji oraz ich realizacji w odniesieniu do systemów infrastruktury technicznej: elektroenergetycznego, paliwowego i gazociągowego.
W trakcie konferencji stwierdzono ponadto, iż w zakresie planowania przestrzennego i lokalizacji inwestycji, w celu stworzenia warunków skutecznego realizowania inwestycji infrastrukturalnych o znaczeniu państwowym, powinny być odpowiedzialne organy administracji rządowej. Wysunięto również wniosek, iż niespójne prawo, które jest słabo dostosowane do specyfiki inwestycji liniowych, powoduje przewlekłość procedur decyzyjnych, co z kolei przekłada się na wydłużanie procesów inwestycyjnych i możliwość blokowania ich realizacji. Stwierdzono ponadto, że dla skutecznej realizacji przedsięwzięć z zakresu elektroenergetyki, sektora gazowniczego i paliw płynnych decydujące znaczenie ma skuteczne uzyskanie prawa do terenu na cele budowlane. W tym obszarze należy zmienić przepisy wprowadzające ograniczenia procedur odwoławczych oraz wypracować jednolite zasady wyceny odszkodowań za służebność gruntową lub przesyłu. W dyskusjach odbywających się w ramach konferencji zaakcentowano również konieczność preferowania rozwiązań, które ułatwiają tworzenie korytarzy infrastrukturalnych, integrujących liniową infrastrukturę komunikacyjną, elektroenergetyczną i telekomunikacyjną.
Agata Szymańska