Jednym z problemów związanych z zagospodarowaniem odpadów jest ich segregacja na poszczególne frakcje. Może ona odbywać się poprzez selektywną zbiórkę odpadów lub rozdział w zakładach unieszkodliwiania. Jednakże selektywnie zebrane odpady, np. opakowaniowe, wymagają dodatkowej segregacji pod względem materiału, z którego zostały wykonane. O ile w przypadku opakowań szklanych nie stanowi to większego problemu, o tyle w przypadku tworzyw sztucznych jest to zadanie trudniejsze.
Segregacja odpadów tworzyw sztucznych pod kątem materiałowym uzależniona jest od ich dalszego przeznaczenia, np. do recyklingu materiałowego (MRF) lub do produkcji paliw alternatywnych (RDF). Znanych jest szereg mniej lub bardziej zaawansowanych metod segregacji – od sortowania ręcznego, poprzez mechaniczne, do bardziej zaawansowanych metod z wykorzystaniem różnic we właściwościach fizykochemicznych materiałów, np. gęstości (segregacja w cyklonach, metoda flotacyjna), podatności magnetycznej, przewodnictwa elektrycznego itp.
Rozdział odpadów tworzyw sztucznych utrudniony jest ze względu na różnorodność materiałów stosowanych np. do produkcji opakowań. Pomocne okazują się różnego rodzaju detektory służące do identyfikacji danego tworzywa. Bazują one na świetle widzialnym, ultrafioletowym, podczerwieni oraz promieniowaniu rentgenowskim. Najnowsze techniki rozdziału ...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?