Konferencja Odpady ulegające biodegradacji – Energia i Recykling

Drugi dzień konferencji pt. Odpady ulegające biodegradacji – Energia i Recykling, otworzył  dr inż. Jakub Mazurkiewicz, reprezentujący Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Jego prezentacja pt. Kompostowanie osadów i bioodpadów, skupiła się na istotnych aspektach związanych z przetwarzaniem organicznych odpadów oraz ich potencjalnym wykorzystaniem.

Mikrobiogazownie                                   

Jednym z kluczowych tematów poruszonych przez dr Mazurkiewicza była koncepcja mikrobiogazowni. Wskazał on na znaczenie tych innowacyjnych rozwiązań w kontekście przetwarzania bioodpadów oraz wytwarzania energii. Mikrobiogazownie – jak mówił – stanowią nie tylko efektywną metodę utylizacji odpadów organicznych, ale także mogą przyczynić się do produkcji energii odnawialnej, co jest istotne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju.

Kolejnym istotnym punktem omówionym przez prelegenta było zastępowanie torfu kompostem. W kontekście coraz większej świadomości ekologicznej społeczeństwa oraz dążeń do ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko naturalne, zastąpienie torfu kompostem może przyczynić się do zmniejszenia presji na ekosystemy naturalne, których wydobycie torfu dotyczy.

Inna kwestią, którą poruszył dr Mazurkiewicz, było oczekiwanie na ustawę dotyczącą bionawozów. W kontekście rosnącego zainteresowania wykorzystaniem kompostu jako nawozu organicznego, uregulowania prawne w zakresie produkcji, dystrybucji i wykorzystania bionawozów są niezbędne dla rozwoju tej gałęzi przemysłu. – Ustawa dotycząca bionawozów może nie tylko usprawnić procesy związane z kompostowaniem i wykorzystaniem kompostu, ale także zwiększyć zaufanie społeczne do tego typu produktów – podkreślił dr inż. Jakub Mazurkiewicz.

Doświadczenia z funkcjonowania kompostowni

W  gronie prelegentów miejsce zajął również dr inż. Tomasz Wojciechowski, prezes GWDA. W trakcie wystąpienia omówił kluczowe aspekty procesu kompostowania oraz wyzwania związane z energochłonnością i infrastrukturą kompostowni.

Proces kompostowania

Dr inż. Tomasz Wojciechowski zaznaczył, że proces kompostowania stanowi niezwykle istotny element w obiegu materii organicznej. Kompostowanie jest naturalnym procesem redukcji, w którym odpady pochodzenia roślinnego, odchody zwierzęce oraz martwa tkanka zwierzęca poddawane są rozkładowi pod wpływem mikroorganizmów, grzybów i bakterii. Jest to zjawisko biochemicznie skomplikowane, ale niezwykle istotne dla utrzymania równowagi w ekosystemach.

– W trakcie procesu kompostowania, temperatura wewnątrz pryzmy odpadów może wzrastać znacząco, zwłaszcza w fazie aktywnej rozkładu. Podwyższona temperatura sprzyja higienizacji poprzez eliminację wielu drobnoustrojów chorobotwórczych oraz patogenów. Proces termofilny, który występuje w odpowiednio skompostowanej masie, może zabić szkodliwe mikroorganizmy, co prowadzi do uzyskania bezpiecznego i stabilnego kompostu – wyjaśnił dr inż. Tomasz Wojciechowski.

Energochłonność

Dr inż. Tomasz Wojciechowski zauważył również istotne różnice w zużyciu energii w zależności od rodzaju kompostowania. W warunkach kompostowania ekstensywnego, naturalnego, nie wymaga się zewnętrznego źródła zasilania. Natomiast w systemach przemysłowych zużycie energii, głównie w postaci prądu elektrycznego i ropy naftowej, jest znacznie większe.

Mikrobiologia i aspekty środowiskowe kompostu

Sesję trzecią zamknęła wystąpieniem dr hab. inż. Agnieszka Wolna-Maruwka, prof. UPP, z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Wystąpienie dotyczyło mikrobiologii i aspektów środowiskowych kompostu oraz roli kompostu jako alternatywy dla nawożenia mineralnego.

– Głównym czynnikiem warunkującym higienizację procesu kompostowania jest temperatura podkreśliła prof. Wolna-Maruwka – Niebezpieczne dla zdrowia bakterie, takie jak jaja pasożytów, enterobakterie czy salmonella, muszą być skutecznie eliminowane w procesie kompostowania.

W prezentacji prof. omówiła także preparaty mikrobiologiczne, które mogą być wykorzystane w procesie kompostowania. Wykorzystanie takich preparatów może przynieść lepsze efekty w postaci wyższego indeksu kiełkowania czy niższego wydzielania CO2. W rezultacie uzyskuje się produkt o wyższej jakości. Prof. UPP Agnieszka Wolna-Maruwka podkreśliła również rolę kompostu jako alternatywy dla nawożenia mineralnego.

– W obliczu degradacji 40% gleb w Polsce, głównie z powodu niewłaściwej gospodarki nawozowej, komposty mogą stanowić skuteczną alternatywę. Wprowadzanie kompostów do użytku przyczynia się do promowania bioróżnorodności i przeciwdziałania negatywnym skutkom stosowania pestycydów – zauważyła Prof. UPP Agnieszka Wolna-Maruwka.

Bionawozy dla zdrowia gleb

Sesję IV pt. Nawozowe wykorzystanie odpadów i osadów oraz produktów powstałych na ich bazie, otworzył wystąpieniem pt. Bionawozy dla zdrowia gleb, dr hab. Grzegorz Siebielec, prof. IUNG-PIB z Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego. Prezentacja dotyczyła głównie zagadnień związanych z właściwym gospodarowaniem glebami i bioodpadami. Omawiał on istotę zdrowia gleby oraz jej kluczową rolę w efektywnej gospodarce odpadami biodegradowalnymi. W ramach prezentacji wspominał również o planie działań, jakim jest Misja Glebowa, wprowadzona przez Komisję Europejską, która ma na celu ograniczenie degradacji gleb i poprawę ich zdrowia. Misja ta składa się z różnych komponentów, takich jak badania naukowe, innowacje czy też tworzenie platform do dyskusji i współtworzenia rozwiązań dla konkretnych wyzwań związanych z gospodarką glebową.

Ważne miejsce zajął również prof. Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu dr hab. inż. Wojciech Czekała, który zaprezentował wystąpienie pt.: „Poferment z biogazowni rolniczej jako substrat o wielu zastosowaniach”.

Poferment z biogazowni rolniczej jako substrat

Profesor mówił o tym, że poferment postrzegany niedawno jako problem, zwłaszcza w kontekście biogazowni, obecnie jest substratem o dużym potencjale. Podkreślił, że około 90% globalnego wykorzystania pofermentu to nawożenie, co choć proste i tanie, nie zawsze jest optymalne, ponieważ poferment może być wykorzystany do produkcji wartościowszych produktów. Przytoczył przykład biogazowni w Chinach, gdzie produkty uboczne procesu fermentacji, takie jak kompost czy nawozy organiczne, generują znaczne dochody, które przewyższają przychody z głównego produktu, takiego jak biogaz. – W zależności oczywiście od lokalnych warunków rynkowych, popytu na produkty uboczne i efektywności samej instalacji, sytuacja może się różnić – zaznaczył dr hab. inż. Wojciech Czekała.

Prelegent zachęcał do eksploracji różnych możliwości zagospodarowania pofermentu, podkreślając jego potencjał. Podkreślił również, że decyzje dotyczące zagospodarowania pofermentu powinny uwzględniać aspekty prawne, ale przede wszystkim środowiskowe i społeczne, aby zapewnić zrównoważone wykorzystanie tych materiałów organicznych.

Samowystarczalność energetyczna przedsiębiorstw

Sesję V pt. Samowystarczalność energetyczna przedsiębiorstw komunalnych w oparciu o energię z bioodpadów i osadów ściekowych otworzył prowadzący dr Jarosław Hermaszewski z 4ECO Synergy.

W trakcie prezentacji, dr Jarosław Hermeszewski przedstawił unikalne rozwiązania związane z rzęsą wodną. Ta skromna roślina, znana z pływających listków na różnych zbiornikach wodnych, stała się tematem wystąpienia, ponieważ okazała się mieć potencjał nie tylko estetyczny, ale również praktyczny.

Badania przeprowadzone przez dr Hermeszewskiego i jego zespół skupiły się na różnych aspektach rzęsy wodnej, od tempa jej namnażania po właściwości energetyczne. Jednak najbardziej fascynującym odkryciem było jej zastosowanie jako rośliny zdolnej do absorbowania substancji odżywczych z oczyszczonych ścieków.

Rzęsa wodna efektywnie oczyszcza wodę

Ścieki oczyszczone często są odprowadzane do wód naturalnych bez dalszej obróbki, co może prowadzić do eutrofizacji i innych problemów ekologicznych. Jednak rzęsa wodna może stanowić rozwiązanie tego problemu, ponieważ efektywnie oczyszcza wodę. Rzęsa wodna ma właściwości energetyczne niż osad, który wykorzystujemy w naszych oczyszczalniach komunalnych do fermentacji metanowej, ale to co najważniejsze, rzęsa wodna potrafi w postaci synergii z osadem wyprodukować dwa razy więcej biogazu niż same struktury osobno – poinformował dr Hermeszewski. 

– Korzyści płynące z tego podejścia są liczne. Nie tylko rolnicy zyskują dostęp do wody potrzebnej do nawadniania swoich upraw, ale także korzystają z wysokojakościowej biomasy. Ta biomasa może być wykorzystana do produkcji biogazu, a osad pofermentacyjny może służyć jako naturalny poprawiacz gleby – zauważył dr Jarosław Hermeszewski.

Środową sesję zamykał wystąpieniem pt. Case study dialogu społecznego w tworzeniu inwestycji biogazowni w Gminie Rokietnica Bartosz Derech z Gminy Rokietnica. Podzielił się z uczestnikami swoimi doświadczeniami oraz wyzwaniami związanymi z zarządzaniem gminy. Wójt podkreślił w swoim wystąpieniu rolę dialogu z mieszkańcami gminy.

– Dialog społeczny rozpoczęliśmy od szerokiej kampanii informacyjnej, podczas której przedstawiliśmy mieszkańcom korzyści oraz potencjalne wyzwania związane z budową biogazowni. Organizowaliśmy spotkania informacyjne, dyskusje panelowe oraz konsultacje społeczne, na których każdy mógł wyrazić swoje obawy, pytania czy sugestie – mówił Bartosz Derech – Jednym z głównych wyzwań, z którymi się spotkaliśmy, było zrozumienie i zaakceptowanie przez mieszkańców korzyści ekologicznych i ekonomicznych, jakie niesie ze sobą biogazownia. Niektórzy obawiali się wpływu inwestycji na środowisko naturalne czy estetykę krajobrazu, dlatego szczególną uwagę poświęcaliśmy na edukację ekologiczną oraz prezentację przykładów sukcesów innych gmin, które zainwestowały w podobne rozwiązania.

Wyjazd studyjny do Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Tczewie

Dziś (czwartek, 29 lutego br.), uczestnicy konferencji, w ramach wyjazdu studyjnego zapoznają się z Instalacją Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Tczewie. Zwiedzający będą mieli okazję zapoznać się z różnymi procesami i technologiami związanymi z zaopatrzeniem w wodę oraz gospodarką ściekową.