Reklama

AD1A KUBOTA 04.03-04.04.24

Moda na miejskie plaże. Kto może je usypywać?

Moda na miejskie plaże. Kto może je usypywać?
Wojciech Gwóźdź, Dr Krystian Ziemski & Partners
03.08.2015, o godz. 4:03
czas czytania: około 5 minut
0

Usypywanie miejskich plaż jest działalnością mającą swoje odzwierciedlenie w sferze prawa. Na gruncie przepisów prawa zagospodarowania przestrzeni, działalność taka może wymagać spełnienia różnych formalności, np. uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Nie jest to jednak regułą.

Dalsza część tekstu znajduje się pod reklamą

Reklama

AD1B KUBOTA 04.03-04.04.24

Prawo Dla Samorządu

Coraz częściej spotykanymi w miastach atrakcjami są miejskie plaże. W samym tylko Poznaniu, oprócz istniejącej wcześniej miejskiej plaży przy ul. Ewangelickiej, powstało w tym roku kilka nowych plaż. W Warszawie, w okresie letnim, jest ich kilkanaście.

Upowszechnienie się tego rodzaju praktyk czyni zasadnym zbadanie, czy działania takie wymagają spełnienia jakichś formalności, w szczególności w zakresie obowiązków przed organami administracji architektoniczno-budowlanej.

Usypanie plaży a prawo budowlane

W myśl rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2015 r., poz. 542), plaża stanowi, podobnie jak urządzone parki, skwery, zieleńce, teren rekreacyjno-wypoczynkowy. Jest to rodzaj określenia użytku gruntowego (cechy gruntu). Plaża nie stanowi obiektu budowlanego, przez który na podstawie art. 3 pkt 1) ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm.) [dalej: p.b.], należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Wątpliwości mogą pojawić się przy ewentualnym kwalifikowaniu plaży jako budowli ziemnej, jednakże jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 9 lipca 2010 roku (II SA/Kr 583/10), nie może być uznane za budowlę ziemną, samo tylko rozplantowanie warstwy ziemi, zwłaszcza niepowodujące powstania widocznej budowli i niemające na celu w bliższej lub dalszej przyszłości wykonania jakiegokolwiek obiektu budowlanego. Zgodnie zaś z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2011 roku (sygn. akt: VII SA/Wa 2390/10), budowle ziemne są wytworami ludzkiej działalności niebędące budynkiem lub obiektem małej architektury, wykonanymi z ziemi lub podobnego materiału stanowiącymi całość techniczno-użytkową o określonej konstrukcji i funkcji, nawet jeżeli nie posiadają dodatkowych instalacji czy urządzeń. Tak więc, za urządzenie plaży należy raczej pojmować ingerencję w sam grunt (zmianę cech podłoża), a nie wzniesienie na nim konstrukcji w postaci obiektu budowlanego.

Plaża a decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku – o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 z późn. zm.) [dalej: upzp], w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Na usypanie plaży nie będzie możliwe uzyskanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Jak wskazuje orzecznictwo, jedną z cech charakteryzujących taką inwestycję jest cel danego zamierzenia tj. czy stanowi on realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku – o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782) [dalej: ugn] (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 października 2010 roku, sygn. akt: II SA/Kr 910/10). Interpretując pojęcie celu publicznego na gruncie ugn oraz upzp, należy przyjąć, że mamy do czynienia z katalogiem “celów publicznych” o charakterze konkretnym i zamkniętym, w tym sensie, że może celem publicznym być tylko cel expressis verbis wyrażony w art. 6 ugn. Charakter celu publicznego nie zależy od powszechnego przekonania o jego użyteczności dla ogółu społeczeństwa, lecz od normatywnie przyznanej cechy publiczności (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 listopada 2009 roku, sygn. akt: II SA/Sz 798/09). Wśród celów publicznych wymienionych w katalogu zawartym w art. 6 ugn, brak jest nie tylko wprost wyrażonej plaży, ale i nawet innych podobnych celów, do których można by ją ewentualnie zakwalifikować. Powyższe znalazło potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych – zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 października 2012 roku (sygn. akt: II SA/Ol 489/12), stosownie do art. 6 ugn, zostały tam enumeratywnie wymienione cele publiczne, do których nie należą ogólnodostępne ciągi spacerowe, plaża ogólnodostępna z kąpieliskiem, czy też ciąg spacerowy z pomostem.

Sytuacje, w których konieczna jest decyzja o warunkach zabudowy

Zgodnie z art. 59 ust. 1 upzp, zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86 upzp, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przepis art. 50 ust. 2 upzp stosuje się odpowiednio. Jednakże, jak wskazuje art. 59 ust. 2 upzp, ww. przepis art. 59 ust. 1 upzp stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, trwającej do roku.

Stąd, możliwe są następujące sytuacje:

  1. usypanie plaży stanowi tymczasową, jednorazową zmianę zagospodarowania terenu trwają do roku – w takim wypadku nie jest wymagana decyzja o warunkach zabudowy,
  2. usypanie plaży nie stanowi czynności, o której mowa wyżej, ale nie powoduje zmiany zagospodarowania terenu – w takim wypadku również brak jest obowiązku uzyskania decyzji o warunkach zabudowy,
  3. usypanie plaży nie zachodzi w warunkach o których mowa wyżej (stanowi trwałą zmianę zagospodarowania terenu) – wtedy konieczne jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Podsumowanie

W pełni popierać należy inicjatywę jednostek samorządu terytorialnego, które podejmują działania mające na celu zapewnienie ich mieszkańcom różnorodnych form rekreacji i wypoczynku. Podkreślenia wymaga, że usypanie plaży stanowi stosunkowo łatwą i tanią atrakcję, która zwłaszcza latem, ma szansę stanowić lokalne miejsce spotkań i relaksu.

Udostępnij ten artykuł:

Komentarze (0)

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszą osobą, która to zrobi.

Dodaj komentarz

Możliwość komentowania dostępna jest tylko po zalogowaniu. Załóż konto lub zaloguj się aby móc pisać komentarze lub oceniać komentarze innych.

Te artykuły mogą Cię zainteresować

Przejdź do
css.php
Copyright © 2024