Modernizacja procesu uzdatniania wody w Rzeszowie

– Najogólniej rzecz ujmując, to nowoczesny silnik Rolls-Royce MTU, który ma 18 cylindrów i 1120 kilowatów mocy znamionowej – informuje Kazimierz Przerwanek, kierownik ZUW rzeszowskiego MPWiK.

Niezależność i samowystarczalność

Maszyna ma zabezpieczyć potrzeby energetyczne stacji na wypadek ewentualnych problemów z dostawą energii elektrycznej. Chodzi tu o uzyskanie większej niezależności i samowystarczalności.

– Agregat został umieszczony w specjalnie przygotowanym do tego celu pomieszczeniu – wyjaśnia Marek Ustrobiński, prezes zarządu MPWiK Sp. z o.o. w Rzeszowie. – A próbny rozruch i praca potwierdziły sprawność i wydajność urządzenia.

Potężny silnik Rolls-Royce’a podczas pracy jest obsługiwany i kontrolowany przez elektroniczny panel sterowania.

Duża nadwyżka mocy

Dodajmy, że Zakład Uzdatniania Wody w Rzeszowie może produkować 84 tysiące metrów sześciennych wody na dobę. Natomiast obecnie, średnia dobowa produkcja wody, to około 37 tysięcy metrów sześciennych, co stanowi blisko 44 procent pełnej wydajności zakładu.

Warto też wspomnieć, że do niedawna miasto Rzeszów dysponowało 2 stacjami uzdatniania wody (ujmowanej z rzeki Wisłok), a pod względem technologicznym proces uzdatniania wody obejmował: ozonowanie wstępne, koagulację, sedymentację, filtrację, dezynfekcję chlorem gazowym. Na obecnym etapie, także to się zmieniło.

Projekt dla ZUW w Zwięczycy

W roku 2000 podjęto bowiem działania zmierzające do modernizacji Zakładu Uzdatniania Wody w Zwięczycy, w ramach projektu współfinansowanego z funduszy unijnych pn.: PROGRAM POPRAWY WODY PITNEJ DLA AGLOMERACJI RZESZOWSKIEJ (PROJEKT 2003/PL/16/P/PE/040).

W ramach tej realizacji, w latach 1999-2000, wykonano dokumentację prac modernizacyjnych, na co składała się budowa nowego, wspólnego bloku procesu technologicznego ozonowania pośredniego i filtrów węglowych, z odpowiednią infrastrukturą oraz centralną sterownią, wprowadzenie dwutlenku chloru do procesu dezynfekcji oraz uporządkowanie gospodarki osadowej). W latach 2000-2003, MPWiK podejmował działania zmierzające do pozyskania środków unijnych na realizację powyższego projektu.

Przełom roku 2003

W efekcie, w grudniu 2003 roku, Komisja Europejska zatwierdziła przyznanie bezzwrotnej pomocy finansowej, w wysokości 55 % kosztów kwalifikowanych projektu. W efekcie, w 2007 roku dobiegły końca roboty związane z porządkowaniem gospodarki osadowej, a do użytkowania oddano budynek pras i odstojników. Natomiast w 2008 roku, do eksploatacji oddano Nowy Blok Technologiczny, w którym prowadzony jest proces ozonowania pośredniego i filtracja na filtrach węglowych.

W tym okresie wyremontowano również istniejące już obiekty ZUW1 i ZUW2 i zmodernizowano niektóre procesy produkcyjne w nich prowadzone.

Podwyższenie parametrów wody

Modernizacja ZUW Zwięczyca zwiększyła efektywność uzdatniania wody, poprawiła własności organoleptyczne (smak i zapach) wody, zapewniła dostawy wody stabilnej jakościowo.

Ponadto, w 2017 roku, MPWiK w Rzeszowie zrealizował inwestycję pod nazwą: „Przebudowa budynku brzegowego ujęcia wody Zwięczyca II na rzece Wisłok obejmująca wymianę systemu ujmowania wody poprzez instalację sit ssawnych w miejscu istniejących krat rzadkich”.

Inwestycja ma charakter innowacyjny, a jej podstawowym aspektem ekologicznym jest zapobieganie napływowi narybku na stację (tzw. ochrona ichtiofauny), zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej oraz ograniczenie ilości napływającej zawiesiny, co wpłynie pozytywnie na zmniejszenie dawek koagulanta w procesie uzdatniania wody na etapie koagulacji.

Dezynfekcja lampami UV

Ciekawy efekt osiągnięto też w 2016 roku, gdy w rzeszowskiej stacji zainstalowano System dezynfekcji wody lampami UV(ultrafiolet). Metoda ta polega na naświetlaniu w sposób ciągły, wody przepływającej w rurociągu promieniami ultrafioletowymi o mocy dobranej do aktualnego przepływu.

Dla realizacji powyższego celu w Rzeszowie zamontowano dwa średniociśnieniowe reaktory UV firmy Ozonia typ AQUARAY H20 20” na dwóch rurociągach wody czystej wypływającej grawitacyjnie ze zbiorników pofiltrowych po filtrach węglowych przewodami DN 800 w budynku Nowego Bloku Technologicznego, po jednym na ciąg ZUW I i ZUW II. System jest zwizualizowany i sterowany automatycznie.

Chodzi tu o uzyskanie lepszej jakości wody stabilnej mikrobiologicznie, a także o umożliwienie zmniejszenia dawki stosowanych dezynfektantów, czyli chloru i dwutlenku chloru.

Całkowity koszt wykonania instalacji reaktorów UV wyniósł 1 437 722 zł brutto.