Chmielograb europejski (Ostrya carpinifolia) łączy w sobie „dwie rośliny”. Ogólnym wyglądem przypomina grab pospolity (Carpinus betulus), a owocostanami – chmiel zwyczajny (Humulus lupulus). Należy do rodziny brzozowatych (Betulaceae). W stanie naturalnym występuje w Południowej Europie, Azji Mniejszej, zwłaszcza na obszarze śródziemnomorskim i na Kaukazie. Rośnie tam w miejscach słonecznych i ciepłych, latem suchych, na glebach kamienistych, bardzo suchych i ubogich w składniki mineralne, ale także na dość żyznych, zawierających wapń. Lokuje się na zboczach górskich, na brzegach lasów, w świetlistych rzadkich lasach w towarzystwie m.in. dębu omszonego (Quercus pubescens) i jesionu mannowego (Fraxinus ornus). Czasami tworzy lite drzewostany jednogatunkowe. W Południowych Alpach rośnie do wysokości ok. 1300 m n.p.m. W Europie Zachodniej uprawiany jest częściej, w Polsce bardzo rzadko, przeważnie tylko w ogrodach botanicznych i arboretach. Ze względu na oryginalny wygląd i wytrzymałość na mróz zasługuje na śmielsze wprowadzanie go do uprawy, zwłaszcza w zachodniej i środkowej części naszego kraju.
 
Charakterystyka morfologiczna
Chmielograb europejski w ojczyźnie osiąga wysokość do 20 m, w uprawie – 8 do 15 m. Pnie na ogół są niewysokie, nisko się rozgałęziają. Dość często jest i...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?