Edukacja wartości krajobrazu kulturowego jest współcześnie bardzo ważna w kształtowaniu wizerunku naszej codziennej przestrzeni. Trudno jednak uczyć krajobrazu, postrzegania jego wartości i tożsamości, skoro nie mamy w Polsce odpowiednich tradycji.

?Ustawa krajobrazowa?, uchwalona ostatnio przez Sejm Rzeczpospolitej Polskiej (Ustawa z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu), pozostawia jednostkom samorządu terytorialnego dużą autonomię w decydowaniu o krajobrazie gminy. Konieczne jest więc dostrzeganie i docenianie wartości lokalnego krajobrazu, tradycji jego lokalnego wizerunku i wartości budujących ducha miejsca. Pośród bardzo wielu z nich można wymienić formy i barwy, które charakteryzują lokalną przyrodę i tradycyjną architekturę, zwyczaje dotyczące urządzania przydomowych ogrodów, zdobienia kościołów i kapliczek. Są to elementy pozwalające odnaleźć się w historii miejsca i kontynuować ją we współczesnych działaniach, nie tylko doceniając otaczającą codzienność, ale także rozumiejąc ją i chcąc lokalne tradycje kontynuować we współczesnym gospodarowaniu i zarządzaniu przestrzenią.

Brakuje podstaw

Uczestnicząc w różnych dyskusjach na temat wizerunku polskiego krajobrazu, można zaobserwować brak edukacji Polaków w tym zakresie od najmłodszych lat. Ludzie związani z tradycją kształtowania krajobrazu kulturowego ? dworskich zespołów parkowo-pałaco...