Gospodarowanie ściekami w zabudowie rozproszonej Cz. I
Aktywność człowieka jest nieodłącznie związana z otaczającym środowiskiem przyrodniczym, którego ważnym elementem jest woda. Jej nieustanny obieg w przyrodzie stwarza sprzyjające warunki do życia. Oczywiste jest, iż każdy ma prawo do korzystania z powszechnych zasobów wody, co umocowane jest również w obowiązujących przepisach. Jednak trzeba pamiętać, że działalność związana z użyciem wód i bytowaniem ludzi bezpośrednio wpływa na jakość środowiska wodnego w najbliższym otoczeniu oraz – pośrednio – na globalny obieg wody.
Na terenach wiejskich, gdzie gospodarstwa oddziałują na środowisko przez produkcję rolną, odczuwalne są negatywne zmiany jakościowe zarówno wody czerpanej ze studni, jak i wód powierzchniowych. Stąd też coraz więcej mówi się o zrównoważonym korzystaniu z wód, w tym o zrównoważonej sanitacji (ekosanitacji). Można ją zdefiniować jako zagospodarowanie ścieków w sposób chroniący ludzkie zdrowie i nieprzyczyniający się do degradacji środowiska ani do zubożenia zasobów naturalnych. Skuteczne i umiejętne zagospodarowanie ścieków przynosi korzyści w postaci czystego otoczenia oraz polepszenia jakości ujmowanej wody i stanu wód w najbliższej rzece. Osiąga się w ten sposób zauważalny pozytywny efekt ekologiczny, a w dłuższej perspektywie – również skutek ekonomiczny, dzięki możliwemu odzyskowi...
