Dobroczynny wpływ zieleni na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka jest powszechnie znaną prawdą. Natomiast ogrody terapeutyczne to forma wykorzystania tej wiedzy w praktyce. Spełniają one bowiem rolę nie tylko środowiska ?leczniczego?, które biernie wspiera proces rekonwalescencji pacjentów, lecz także same w sobie stanowią istotny czynnik terapeutyczny w leczeniu konkretnych schorzeń czy zaburzeń zdrowotnych.

Aktywny rozwój tego typu założeń ogrodowych wynika przede wszystkim z intensywnego rozwoju hortiterapii (ogrodoterapii) i innych pokrewnych jej alternatywnych metod rehabilitacji. Tendencja do przekształcania przestrzeni przyszpitalnej (i nie tylko) w specjalnie zaaranżowane ?zielone sale? jest dostrzegalna na całym świecie, głównie w Szwecji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, jak również w USA, Korei Południowej czy Japonii.

Ich sukces pokazuje, że świadomie i umiejętnie zaprojektowana zielona przestrzeń, zorientowana na konkretne praktyki terapeutyczne, może zintensyfikować pozytywne oddziaływanie ogrodu oraz zwiększyć efektywność terapii prowadzonych w jego granicach.

Główne założenia projektowe

Ogród terapeutyczny ma przede wszystkim zapewnić absolutnie każdemu użytkownikowi bierny, jak również czynny kontakt z przyrodą. Podstawową wytyczną w projektowaniu jest uzależnienie struktury przestrzennej ogrodu od rodzaju wdrażanego programu terapeutycznego. Kluczowe jest podporządkowanie zastosowanych rozwiązań...