Naczelną wartością w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest ład przestrzenny ? należy o tym pamiętać na każdym etapie stosowania konkretnych instrumentów polityki przestrzennej. W praktyce problem polega na tym, że zbyt często ochrona walorów z nim związanych pozostaje fikcją.

Głównym powodem takiego stanu rzeczy są nieprecyzyjne regulacje prawne. Jednakże ?przeniesienie? ładu przestrzennego do prawa, a tym bardziej jakakolwiek forma egzekwowania jego zachowania powoduje problemy.

Dowodem jest chociażby ustawowo określony zakres miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, obligatoryjnym elementem planu są ?zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego?. Co to konkretnie oznacza? Zapewne większość przedstawicieli gmin miałaby problem z udzieleniem pełnej, kompleksowej odpowiedzi na to pytanie. Warto więc zwrócić uwagę, jak bywa to ujmowane w wymiarze praktycznym w orzecznictwie.

Praktyka ładu przestrzennego

W wyroku z 28 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt II SA/Gd 217/16, Legalis) wskazał, że postanowienia dopuszczające typ zabudowy bądź zakazujące jakiejś zabudowy mieszczą się wśród zasad kształtujących ład przestrzenny, skoro plan obejmuje przestrzeń niezabudowaną. Nie sposób się nie zgodzić z tą tezą, mimo nie rozwiązuje ona innych problemów. Można bowiem ws...