Gdy rozpoczynał się czas wakacji i urlopów, w biurze Izby zastanawialiśmy się, czy w tym roku będzie spokojniej. Każdy z nas ma w pamięci niezwykle pracowite letnie miesiące ubiegłego roku z ustawą Prawo wodne i pracami nad ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Gdy wydawałoby się, że prawne tornado za nami, w czerwcu 2018 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji zamieszczono kolejną już wersję nowelizacji ustawy Prawo wodne. Mimo że projekt nie podlegał procesowi konsultacji społecznych, to z uwagi na doniosłość tego aktu prawnego dla branży opracowaliśmy stanowisko Izby Gospodarczej ?Wodociągi Polskie?.
O branży z Ministrem Środowiska
W lipcu w gmachu Ministerstwa Środowiska miało miejsce spotkanie Państwowej Rady Ochrony Środowiska z Ministrem Środowiska Henrykiem Kowalczykiem. Rada jest organem doradczym i opiniodawczym ministra właściwego do spraw środowiska. Rada w składzie: przewodniczący Andrzej Mizgajski, zastępcy przewodniczącego ? Tomasz Żylicz i Jacek Bożek, sekretarz Dorota Jakuta, członkowie ? Krzysztof Berbeka, Marek Górski, Jerzy Jendrośka, Krzysztof Kawczyński, Karolina Laszczak, Witold Lenart, Marek Nawalany, Piotr Nieznański, Tadeusz Pająk, Janusz Reiter i Paweł Skawiński została powołana w 2014 r. i było to pierwsze, od 2015 r., spotkanie ministra środowiska z członkami Rady. Na spotkaniu poruszono wiele tematów, m.in: potrzebę opracowania Narodowej Strategii Edukacji Ekologicznej; nowelizację ustawy o ochronie środowiska i problemów wzajemnych relacji pomiędzy pozwoleniami emisyjnymi a pozwoleniami wodnoprawnymi; dostępu do sądu w Polsce i UE w kontekście spraw przeciw Polsce oraz UE, przed Komitetem ds. Przestrzegania Konwencji z Aarrhus; roli Ministerstwa Środowiska w zakresie uwzględnienia zagadnień środowiskowych w realizacji dużych planów inwestycyjnych.
Zagospodarowanie osadów ściekowych ? wyzwaniem dla branży
W bloku tematów związanych z gospodarką odpadową, wspólnie z prof. Tadeuszem Pająkiem wnioskowaliśmy, aby w ramach dyskusji nad krajową gospodarką odpadami komunalnymi w jej dążeniu do gospodarki o obiegu zamkniętym spojrzeć również na problem zagospodarowania komunalnych osadów ściekowych, nie tylko, jak wskazał profesor, w aspekcie ujęcia go w ramy od dawna oczekiwanego i wymaganego ze strony Komisji Helsińskiej dokumentu, jakim jest krajowy program zagospodarowania komunalnych osadów ściekowych, ale również w aspekcie wyzwań, jakie dla tej grupy odpadów niesie gospodarka o obiegu zamkniętym. 
Rozbudowa i modernizacja oczyszczalni ścieków, budowa nowych obiektów sprawiają, iż w Polsce obserwujemy gwałtowny wzrost strumienia osadów ściekowych, których zagospodarowanie jest nie lada wyzwaniem. Dotychczas branża podjęła wielki trud podołania tematowi zagospodarowania komunalnych osadów ściekowych. Powstało szereg monospalarni osadów (załatwiających problem największych aglomeracji) oraz kompostowni i suszarni osadów (te powstają w mniejszych ośrodkach). 
Niestety ? decyzje inwestycyjne podejmowane są indywidualnie przez poszczególnych zarządzających przedsiębiorstwami wod-kan. Jak pokazuje praktyka, nie zawsze są one optymalne. Ostatnio problem mają suszarnie ? kiedy powstawały, wydawało się, że są bardzo dobrym rozwiązaniem. Postępujący w Polsce proces segregacji odpadów komunalnych spowodował, że pojawił się bardzo duży strumień paliwa alternatywnego. I susz osadowy jest przez nie wypierany z dotychczasowych miejsc odbioru. A przecież osady ściekowe (również w postaci suszu) są doskonałym nawozem z dużą zawartością części organicznych oraz przede wszystkim fosforu. W dalszym ciągu wykorzystujemy tylko mniej niż połowę energetycznego potencjału osadów (możliwa jest praktycznie przeróbka całości strumienia osadów poprzez fermentację beztlenową ? powstały biogaz jest zielonym źródłem energii elektrycznej i ciepła).
Dlatego ważne jest stworzenie krajowego programu zagospodarowania komunalnych osadów ściekowych. Podpowiadałby on zarządzającym oczyszczalniami optymalny kierunek zagospodarowania osadów. Przy okazji, zdaniem Izby, mógłby on być przyczynkiem do stworzenia programu budowy biogazowni osadowych w każdym powiecie (jest miejsce jeszcze na ponad 100 takich instalacji). Ponadto postulujemy, aby poprzez zmiany prawa umożliwić uzyskanie przez susz z komunalnych osadów ściekowych statusu nawozu (głównie fosforowego).
To tylko niektóre z zadań. Kolejne, równie ważne, przed branżą.Jak widać wakacje to dla nas pracowity czas.