Rozwój przemysłu i komunikacji, rozwój miast i intensyfikacja produkcji rolniczej w XX w. całkowicie zmieniły warunki życia człowieka. Wtedy to las zaczął być postrzegany jako dobro, a nie przeszkoda w rozwoju ludzkości.

Las był naturalnym pierwotnym miejscem naszych przodków, którzy w nim szukali schronienia, pożywienia oraz lekarstw na wszelkie choroby i rany. Z czasem ludzkość przechodziła na hodowlę zwierząt i uprawę roślin, oddalając się od lasu i niszcząc go pod zabudowania, pola i łąki. Działalność ludzi do XIX w. była w miarę zgodna z naturą, nie było rozwiniętego przemysłu i jedynie choroby oraz wojny dziesiątkowały populację. W kolejnym wieku wraz z rozwojem przemysłu wszystko się zmieniło. Zaczęto też dostrzegać korzystną rolę lasu dla człowieka.

Dlaczego potrzebujemy lasu?

W XX w. zaczęła się planowa gospodarka leśna, zagospodarowanie rekreacyjne lasów i ich udostępnianie do wypoczynku. W czasach, kiedy nie było leków syntetycznych, to z lasów i łąk pochodziły „lekarstwa” w postaci różnego rodzaju ziół. Lecznicze znaczenie roślin czy zwierząt było znane od wieków, ale dopiero rozwój medycyny współczesnej rozpoznał i potwierdził właściwe przeznaczenie lecznicze roślin. Z kolei znaczenie lecznicze tłusz...