Budowa grawitacyjnych systemów kanalizacyjnych jest skomplikowanym przedsięwzięciem ze względu na różne warunki gruntowo-wodne podczas realizacji przedsięwzięcia oraz wymagające ukształtowanie terenu. 

Niejednokrotnie uzyskanie odpowiednich spadków dna kanału wymaga prowadzenia przewodów kanalizacyjnych na znacznych głębokościach. W przypadku istniejących systemów kanalizacyjnych wraz z upływem lat systemy te będą wymagały odnowienia za pomocą różnorakich technologii. Coraz większego znaczenia nabierają technologie bezwykopowego układania i wymiany przewodów kanalizacyjnych. W przypadku układania nowych przewodów kanalizacyjnych jednym ze sposobów jest technologia przeciskania rur, gdzie możemy wyróżnić dwie metody: za pomocą świdra ślimakowego oraz mikrotuneling. Szczegółowy podział bezwykopowych technologii odnawiania przewodów kanalizacyjnych został przedstawiony w normie PN EN 12889:2003 „Bezwykopowa budowa i badanie przewodów kanalizacyjnych”1. Natomiast w przypadku wymiany istniejących przewodów kanalizacyjnych szczegółowa klasyfikacja bezwykopowych technologii odnawiania zawarta jest w normie PN-EN ISO 11296-1:2018-042.

Amerykanie i Japończycy w awangardzie 

Technologia mikrotunelingu została opracowana przez American Thrust...