Usługi wodociągowe i kanalizacyjne świadczone są w interesie ogólnym lub gospodarczym interesie ogólnym. Spór o to jedno słowo zapewne jeszcze długo nie zostanie rozstrzygnięty. Do jakiego bowiem stopnia można zrezygnować z rachunku ekonomicznego w imię realizacji usług społecznych?

Zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną za usługi wodne, w tym zaopatrzenie w wodę, trzeba płacić. Ponadto funkcjonuje zasada ?zanieczyszczający płaci?, czyli obowiązek zwrotu kosztów za działania na rzecz środowiska. Kraje członkowskie UE muszą więc zdecydować, w jaki sposób zorganizują tę branżę i w jaki sposób będą obciążać odbiorców opłatami.
Wybór modelu zarządzania jest suwerenną decyzją kraju członkowskiego, co wynika m.in. z protokołu nr 26 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Mówi się w nim, że wspólne unijne wartości dla tych usług obejmują:
?zasadniczą rolę i szeroki zakres uprawnień dyskrecjonalnych organów krajowych, regionalnych i lokalnych w zakresie świadczenia, zlecania i organizowania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w sposób możliwie najbardziej odpowiadający potrzebom odbiorców;
różnorodność usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym oraz różnice w potrzebach i preferencjach odbiorców mogące wynikać z odmiennej sytuacji geograficznej, społecznej lub kulturowej,
wysoki poziom jakości, bezpieczeństwa i przystępności cenowej, równe traktowanie oraz propagowanie powszechnego dostępu i praw odbiorców?.
T...