Nie takie martwe to drewno
Lasy mieszane i liściaste, zwłaszcza niebędące lasami gospodarczymi, charakteryzują się szczególnie różnorodnymi siedliskami, stanowiącymi miejsce życia licznych gatunków grzybów, roślin i zwierząt. Różnorodność siedlisk leśnych zwiększa tzw. martwe drewno, czyli uschnięte drzewa i krzewy, stojące fragmenty pni, leżące kłody, gałęzie i opadłe liście. Warto mu się przyjrzeć, także w miastach, np. w kontekście wpływu tzw. czwartej przyrody na zachowanie bioróżnorodności.
Martwe części drzew zasiedla wiele gatunków glonów, wątrobowców, śluzowców, porostów, mchów, roślin naczyniowych oraz bezkręgowców i kręgowców o różnych wymaganiach i sposobach życia, czemu sprzyja stopień rozkładu drewna pochodzącego z różnych gatunków drzew. Zwiększenie zasobów martwego drewna, nie tylko w lasach, ale także w środowiskach zniekształconych, zwykle powoduje wzrost zróżnicowania gatunkowego zasiedlających je organizmów. Szczególnie interesujące są grzyby, będące jednymi z nielicznych organizmów rozkładających związki chemiczne budujące drewno, tj. celulozę i ligninę. Bardzo specyficznym środowiskiem życia wielu bezkręgowców są próchnowiska, będące murszejącymi fragmentami drewna na żywych stojących drzewach (np. martwice boc...