Największy niepokój związany z jego pojawieniem wzbudza masowe agregowanie się dorosłych osobników pluskwiaka przed zimą, często w skupiskach przypominających kształtem literę V. W takich agregacjach może znajdować się od kilkuset do nawet kilku tysięcy osobników, a większość doniesień dotyczących potwierdzenia obecności owada jest związana z zasiedlaniem pni lip drobnolistnych rosnących w warunkach podmiejskich i miejskich.

Zwiększony zasięg

Gatunek jest bardzo łatwy do rozpoznania. Forma dorosła (imago) osiąga długość 4,5?5,4 mm, a szerokość od 1,5 do 1,75 mm i cechuje się charakterystycznym różnokolorowym ubarwieniem z przeważającym kolorem imago czerwonym, białym i czarnym. Głowa, cały przedtułów, tarczka i czułki są czarne, podczas gdy górna część odwłoka jest w kolorze ceglastym. Nasady półpokryw są czerwone natomiast błona półpokryw bezbarwna i przezroczysta zazwyczaj osiągająca koniec odwłoka.

Pluskwiak ten został odnaleziony po raz pierwszy w 2016 r. pod korą platana w Rzeszowie, natomiast najwięcej doniesień o jego masowym występowaniu odnotowano w latach 2018?2019 na terenie Beskidu Zachodniego i Dolnego Śląska. Owad sukcesywnie rozprzestrzenia się na sąsiednie rejony.

Oxycarenus lavaterae pochodzi z tropikalnych rejonów Afryki i zachodniej Azji, i jeszcze niedawno był kojarzony przede wszystkim z występowaniem na południu kontynentu, w państwach należących do basenu Morza Śródziemnego, których klimat j...