Na polskim rynku nieruchomości związanych z obszarami PP do największych barier należy problem nieuregulowanych stosunków własnościowych. W związku z regulacją nie tyle rynkową, lecz przez zapis alokacji poszczególnych działań gospodarczych w treści miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, jednostki samorządu terytorialnego posiadają swoisty monopol w tym zakresie, wynikający z kontroli nad nieruchomościami o unikatowych cechach.

 

 

Tym samym nadwyżka popytu może wpłynąć na wzrost wartości nieruchomości, zwłaszcza w przypadku, gdy jest nią atrakcyjna przestrzeń publiczna lub grunty czy obiekty jej towarzyszące.

 W przypadku, gdy przestrzeń publiczna jest własnością społeczną, może stanowić dla jednostek samorządu terytorialnego źródło dochodu (choć z racji jej zróżnicowanych cech nie jest łatwo określić jej wartość). Dla władz samorządowych przestrzeń publiczna ma również znaczenie podczas realizacji zadań własnych gminy. Do zadań statutowych gminy, zgodnie z Ustawą z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, należą m.in. zachowanie ładu przestrzennego, gospodarka nieruchomościami (także gruntami, gminne drogi, ulice, mosty, place, zieleń i zadrzewienia, cmentarze, utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Dojrzałe przestrzenie publiczne

W tym ujęciu przestrzeń publiczna jawi się jednak nie jako spó...