Procesy rewitalizacji uruchamiane na miejskich terenach zdegradowanych wymagają sprawnej koordynacji nie tylko na etapie wdrażania działań, ale również na wczesnym etapie ich programowania. W artykule przeanalizowano wpływ użycia instrumentów urbanistyki operacyjnej na jakość zarządzania przestrzenią w procesach rewitalizacji, wykorzystując doświadczenia wynikające z projektu „Nowy model urbanizacji w Polsce – praktyczne wdrożenie zasad odpowiedzialnej urbanizacji oraz miasta zwartego (NewUrbPact)”, w ramach którego wdrożony został pilotaż modelowych rozwiązań na rzecz odpowiedzialnej urbanizacji dla kurczącego się miasta. 

Założono, że wykorzystanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej w procesie sporządzania gminnego programu rewitalizacji (GPR) pozwoli na zaplanowanie efektywnej interwencji, umożliwiającej podniesienie sprawności polityki rewitalizacyjnej. 

Pilotaż w kurczącym się mieście średnim

Pilotaż w projekcie NewUrbPact zakładał stworzenie modelowego GPR, uwzględniającego założenia wynikające z opracowywanej równolegle koncepcji urbanistyczno-architektonicznej, stanowiącej narzędzie zarówno programowania, jak i wdrażania procesu rewitalizacji. Pilotaż realizowany był w Radomsku, mieście średniej wielkości (ok. 45 tys. mieszkańców), położonym w południowej części województwa łódzkiego. 

Radomsk...