Różanecznik ostrokończysty (Rhododendron mucronulatum Turcz.) należy do rodziny wrzosowatych (Ericaceae) i zaliczany jest do gatunków półzawszezielonych. Liczba utrzymywanych liści zimą związana jest z jej surowością. Został opisany przez rosyjskiego botanika i pisarza przyrodniczego Nikolaia Stepanoviča Turczaninova (1796?1864) w 1837 r. W stanie naturalnym występuje w północno-zachodnich Chinach ? w prowincjach Hebei i Szantung, na Półwyspie Koreańskim, w Japonii na wyspach Honsiu i Kiusiu, a północną granicę zasięgu osiąga na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Rośnie tam w formie pojedynczych krzewów lub tworzy zarośla w lasach mieszanych i na ich obrzeżach, na skałach i w górach do wysokości około 1700 m n.p.m. Do uprawy został wprowadzony w 1882 r.

Opis

Różanecznik ostrokończysty w swojej ojczyźnie tworzy krzewy 1?3 m wysokości, w uprawie 1?1,5 m. Na szerokość rozrasta się do około 1,5 m. Pędy są cienkie, młode rdzawobrązowe i pokryte krótkimi, gruczołkowato-łuskowatymi włoskami, starsze mają szarą korę. Eliptycznolancetowate, bardzo cienkie liście długości 4?12 cm i szerokości 1,2?2,5 cm, na wierzchołku zakończone ostrym krótkim kolcem, na brzegu mniej lub więcej szczeciniasto owłosione, na wierzchu jasnozielone, rzadko pokryte łuskowatymi gruczołkami, na spodzie z gęsto ułożonymi łuskami, w końcu lata stają się jasnobrunatne. Jesienią nie zwijają się w rurkę ? i jak wcześniej wspomniano ? w zale...