Prawidłowy system referencyjny powinien być prosty i zrozumiały dla użytkowników a poszczególne elementy drogi lub zdarzenia drogowe (np. wypadki) winny być lokalizowane w sposób czytelny i jednoznaczny dla korzystającego z danych. Powinien on umożliwiać także łatwą aktualizację dowiązanych do niego danych i w miarę możliwości być kompatybilny z innymi systemami referencyjnymi.

Przystępując do założenia systemu referencyjnego należy m.in. wykonać analizę przebiegów i wzajemnych powiązań w ramach istniejącego układu sieci dróg, ze szczególnym uwzględnieniem podziału na kategorie dróg i ich numerację. Trzeba także określić miejsca, w których zostaną założone punkty węzłowe oraz nadać im numery zgodnie z przyjętą systematyką. Konieczne jest też ustalenie kierunków przebiegu pikietaża (drogi) na poszczególnych odcinkach międzywęzłowych oraz określenie przebiegów poszczególnych dróg, poprzez zdefiniowanie na nich następstwa kolejnych odcinków międzywęzłowych. Po opracowaniu tzw. wersji podstawowej systemu referencyjnego w następnej kolejności należy dokonać w terenie stabilizacji poszczególnych punktów węzłowych i udokumentować ich lokalizację. Należy także ustalić lub potwierdzić przyjęte jako rzeczywiste długości poszczególnych odcinków międzywęzłowych, co w konsekwencji pozwoli również na ustalenie długości poszczególnych odcinków ewidencyjnych dróg.

Metoda uproszczona

Realizując powyższe prace w ramach tzw. trybu uproszczonego...