Tradycyjnie urbanistykę rozumiemy jako tworzenie planów i strategii, które później działaniami różnych niezależnych podmiotów będą wypełniane. W takim duchu powstają strategie rozwoju, studia uwarunkowań oraz w większości plany miejscowe. Pozwala to konsekwentnie określać cele i wielobranżowe działania dla ich osiągnięcia w dłuższej perspektywie czasowej.

Bardzo dynamiczne zmiany gospodarcze, społeczne i polityczne oraz niespodziewane wydarzenia takie jak ostatnio – pandemia czy kryzys uchodźczy, ale również zmiany klimatyczne – powodują konieczność zarówno rewidowania długofalowych celów, jak i szybkiego dostosowywania planów lokalnych do aktualnych potrzeb.

Skrócić czas

Podstawowe narzędzie planowania w Polsce – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – ze względu na sztywność, długość i pracochłonność procedury planistycznej oraz brak możliwości wprowadzania do niego szybkich korekt nie pozwala na elastyczność inwestycyjną. Nieraz plany lub studia rozwoju blokują na długie lata przekształcenia terenów ze względu na – nawet niewielkie – rozbieżności zapisu względem realnych możliwości inwestycyjnych wynikających z warunków własnościowych, rynkowych czy technicznych.

W związku z tym wzmogła się w ostatnich latach potrzeba wdr...