Osady ściekowe, tj. organiczno-mineralna materia wyodrębniona ze ścieków w trakcie ich oczyszczania, stanowią pod względem ilościowym nieznaczny procent wytwarzanych w Polsce odpadów. Wieloletnie doświadczenia wskazują, że ilości osadów nie przekraczają najczęściej 2% objętości ścieków dopływających do oczyszczalni1.

Jednak z uwagi na swoje właściwości fizyko-chemiczne oraz zagrożenia, jakie mogą stwarzać dla zdrowia ludzi oraz środowiska naturalnego, osady muszą być poddawane odpowiedniej przeróbce i ostatecznemu unieszkodliwianiu. Unieszkodliwianie osadów prowadzone w oczyszczalniach ścieków zaprojektowanych w latach 70 i 80. ubiegłego wieku ograniczało się głównie do ich magazynowania na terenie oczyszczalni, na lagunach i poletkach osadowych. Z początkiem lat 90., w wyniku zmian społeczno-gospodarczych, uzyskano dostęp do technologii zachodnich oraz zaczęto przykładać większą wagę do stanu środowiska naturalnego i jego ochrony. W nowo realizowanych oczyszczalniach ścieków uwzględniano ciąg przeróbki osadów, a modernizowane oczyszczalnie doposażono w urządzenia gospodarki osadowej.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) w Polsce funkcjonuje ponad 2200 oczyszczalni ścieków, które obsługują ponad 20 mln mieszkańców i oczyszczają ponad 1 718 240 tys. m3 ścieków komunalnych. Większość oczyszczalni jest stosunkowo nowa, a ponad 500 z nich to obiekty z podwyższonym usuwaniem substancji biogennych, pracujące w układach tró...