Zasadniczą funkcją, którą przez lata pełniły skwery miejskie, była rola mini-parku. Jednak współczesne skwery wyszły poza tę konwencję i coraz częściej zaczynają zaspokajać szersze potrzeby mieszkańców miast.

Skwery wyewoluowały z tkanki miejskiej w różny sposób. Te tradycyjne, powstałe w XVIII w. w Londynie, zaistniały na bazie ortogonalnych modułów wynikających z układu ulic (fot. 1). W późniejszych latach, gdy idea skwerów starła się z już istniejącą tkanką miejską, tereny dla zieleńców pozyskiwano niejako z drugiej ręki. Niektóre z nich zaistniały na pozostałościach większych terenów zieleni rozczłonkowanych przez rozrastającą się miejską zabudowę. Inne stały się elementem składowym plant, a więc terenów dawnych fortyfikacji. Jeszcze inne założono na pozostałościach po dawnych ogrodach zamkowych, pałacowych czy rezydencjonalnych. Skwery powstawały również przez „zazielenianie” starych rynków miejskich czy placów targowych. Jeszcze inną formą ich kształtowania było zakładanie zieleńców na wolnych przestrzeniach przy trasach komunikacyjnych. Zasadniczą koncepcją, w ramach której tworzono skwery miejskie, był wypoczynek w otoczeniu drzew, krzewów i kwiatów, zarezerwowany dla mieszkańców pobliskich posesji (fot. 2).

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?