Niezmiernie obszerne dzieło UNITAR-u, czyli ONZ-owskiej United Nations Institute for Training and Research, stanowi bardzo dobre, choć nie doskonale źródło wiedzy o branży i światowym systemie zbiórki i recyklingu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. THE GLOBAL E-WASTE MONITOR 2024 pokazuje dane, trendy oraz największe wyzwania stojące przed przedsiębiorcami, społeczeństwem i całą cywilizacją.
Antropocen ma się świetnie. Jak dotąd pracujemy intensywnie jako ludzkość, aby pozostawić po sobie na przyszłość w zapisie skalnym plastik i beton. Ten drugi definitywnie zdominował realizowane konstrukcje – od budownictwa mieszkaniowego po tamy na największych rzekach świata.
Nie będę dzielić się wiedzą, dlaczego zieleń jest potrzebna i jak wpływa na otoczenie. Wydaje mi się, że każdy, kto sięga po „Zieleń Miejską”, doskonale o tym wie. Chciałabym natomiast podzielić się spostrzeżeniami z perspektywy człowieka, który na co dzień spotyka się z wieloma stanowiskami będącymi odzwierciedleniem tego, co myśli przeciętny Polak na temat przestrzeni miejskiej.
Kartony z recyklingu, ekozwroty, paczkomaty zamiast dostaw do domu – giganci handlu internetowego robią dużo, by przekonać nas, że zakupy internetowe mogą być zielone. Czy na pewno tak jest?
Tak jak w wielu innych dziedzinach także w branży wodociągowej brak świadomości własnej sytuacji jest bardzo szkodliwy. Znajomość podstaw działalności wodociągowej jest więc najważniejsza. Jednak czy wszystkie zakłady wodociągowe je znają lub sobie je uświadamiają? Co uważane jest na świecie za esencję lub rdzeń tej działalności? Opiszę to w niniejszym artykule i zapewniam cię, szanowny czytelniku, że czytając to, w kilku przypadkach doznasz dość dużego zdziwienia. Tym bardziej że sprawa związana jest ściśle z taryfami i wymogami regulatora – PGW Wody Polskie.